H πορεία προς την αμερικάνικη πρεσβεία είχε απαγορευθεί. Οι δυνάμεις της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς συγκρότησαν ένα τεράστιο μπλοκ (10.000;), συγκρούστηκαν με τα ΜΑΤ προκειμένου να σπάσουν το αστυνομικό φράγμα στο ύψος της Βουλής (ΜΑΤ και από πίσω αύρες για όσους τις θυμούνται κλπ) και στην τρομακτική καταστολή που ακολούθησε υπήρχαν δύο νεκροί ο Κουμής και η Κανελοπούλου. Ήταν η εποχή του 17% για το ΚΚΕ και ίσως οι παλαιότεροι να θυμούνται τα ΜΑΤ να ξυλοκοπούν ανελέητα τους διαδηλωτές στα κάθετα στενά της Πανεπιστημίου που δεν είχαν διαφυγή αφού τους εμπόδιζαν οι αλυσίδες του ΚΚΕ που πορεύονταν την ίδια στιγμή στη Σταδίου
Με συνεχείς συγκρούσεις το μπλοκ των διαδηλωτών υποχώρησε από Πανεπιστημίου – Πατησίων με κατεύθυνση το Πολυτεχνείο το οποίο και κατελήφθη. Οι συγκρούσεις συνεχίστηκαν όλη τη νύχτα, αποκρούστηκε η προσπάθεια των ΜΑΤ να μπουν στο Πολυτεχνείο και μάλιστα για όσους το θυμούνται στη Στουρνάρα τραυματίστηκε στο στήθος από σφαίρα ο σ. Παπαπολυμέρου που από θαύμα δεν ήταν ο τρίτος νεκρός.(την επόμενη ημέρα δημοσιεύτηκε η φωτογραφία του αστυνομικού που έριχνε με το περίστροφο στο ψαχνό).
Οι δύο νεκροί και οι εκατοντάδες τραυματίες πάγωσαν τις ηγεσίες των εξωκοινοβουλευτικών κομμάτων αφού κανένας τους δεν περίμενε τέτοια καταστολή. Έτσι στην ουσία, την επόμενη ημέρα το Πολυτεχνείο ήταν κατειλημμένο από απλό κόσμο, που έδωσε μεν τη μάχη του όλη τη νύχτα αλλά ουσιαστικά παρέμενε στο χώρο χωρίς σχεδιασμό για το μετέπειτα.
Τις πρωινές ώρες και αφού τα ΜΑΤ είχαν αποσυρθεί έκαναν την εμφάνισή τους οι δυνάμεις του ΚΚΕ. Περιττό να προσθέσω ότι εμείς αρχικά χαρήκαμε που τους είδαμε –πνιγμένοι όλη τη νύχτα από τα δακρυγόνα και κατάκοποι- θεωρώντας ότι επιτέλους ξύπνησαν και έρχονται οργανωμένα να εκδηλώσουν τη συμπαράστασή τους. Γρήγορα διαψευστήκαμε. Θυμάμαι τα μπλοκ της ΕΣΑΚ που έρχονταν από τα γραφεία της ΚΝΕ που ήταν στην Τζώρτζ με τον ανάλογο εξοπλισμό -ξύλα σαν γκλοπ τυλιγμένα σε εφημερίδες για να μην κάνουν μπαμ (φαίνονται σε κάποια από τις φωτογραφίες)– και τον κόσμο να τρέχει έντρομος.
Αυτό που δεν κατάφεραν τα ΜΑΤ το πέτυχαν τα ΚΝΑΤ. Μετά από συγκρούσεις κατέλαβαν το Πολυτεχνείο.
Για την ιστορία έγινε προσπάθεια ανακατάληψης –υπάρχει η γνωστή φωτογραφία με τα κάγκελα στην πύλη της Στουρνάρα να έχουν ξηλωθεί- και εκεί βοήθησαν τα ΜΑΤ. Μάλλον αυτό δείχνει η φωτογραφία με τα δακρυγόνα.
Αυτά που γράφω ίσως στους νεότερους να φαίνονται απίστευτα πλην όμως είχα την ατυχία –σαν απλός αριστερός φοιτητής του Μαθηματικού – να ζήσω από κοντά τόσο την κρατική όσο και την κομματική καταστολή.
Πολύ φοβάμαι ότι οι λογικές του συμβιβασμού και της καταστολής στο εσωτερικό του κινήματος που τότε κυριαρχούσαν στο ΚΚΕ δεν έχουν εξαφανιστεί σήμερα. Το αντίθετο μάλιστα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου