Επειδή όπως πάντα τέτοιες μέρες γιγαντώνεται η ακροδεξιά προπαγάνδα και μπαρουφολογία, κάποια ψέματα που μας αραδιάζουν οι φασίστες, κυρίως για το Μεταξά και τον Παπαδόπουλο, σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να μείνουν αναπάντητα.
Ξεκινάμε.
Ένα παραμύθι που μας πουλάνε οι φασίστες είναι ότι ο Μεταξάς έφτιαξε το ΙΚΑ και θέσπισε το 8ωρο. Στην πραγματικότητα, το 8ωρο είχε θεσπιστεί με νόμο στις 27/5/1932 από την κυβέρνηση Παπαναστασίου, και η δημιουργία του ΙΚΑ είχε ψηφιστεί με νόμο του Βενιζέλου το 1931 και επικυρώθηκε με νέο νόμο από την κυβέρνηση Τσαλδάρη το 1934 (σε αυτή την κυβέρνηση συμμετείχε ο Μεταξάς, αλλά σαν υπουργός στρατιωτικών, δηλαδή σε πόστο που δεν είχε καμιά σχέση με τη δημιουργία του ΙΚΑ).
Οι φασίστες τιμούν το Μεταξά σαν εθνάρχη και ταυτόχρονα είναι κάθετα αντίθετοι στο να πάρει κάποιος δρόμος στη Θεσσαλονίκη το όνομα του Κεμάλ Ατατούρκ. Ο Μεταξάς με διάταγμα στις 16/11/1938 μετονόμασε την οδό Αποστόλου Παύλου στη Θεσσαλονίκη σε οδό Κεμάλ Ατατούρκ.
Οι φασίστες θυμούνται τις αλησμόνητες πατρίδες και θέλουν να τις ξαναπάρουν με ιμπεριαλιστικό πόλεμο, και ταυτόχρονα τιμούν το Μεταξά σαν εθνάρχη. Ο Μεταξάς το 1921 ο Μεταξάς σαν υπουργός εσωτερικών της κυβέρνησης Γούναρη είχε εκφράσει την άποψη ότι η Ελλάδα έπρεπε να αποσυρθεί από το μικρασιατικό μέτωπο (και σε αυτό είχε δίκαιο, αλλά οι ακροδεξιοί φαίνεται να το ξεχνούν).
Οι φασίστες κατηγορούν την αριστερά για ξεπούλημα της Μακεδονίας στους Βουλγάρους το 1949, και ταυτόχρονα τιμούν το Μεταξά σαν εθνάρχη. Ο Μεταξάς το 1916, σαν αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού είχε διατάξει γενική υποχώρηση από τη Μακεδονία όταν οι Βούλγαροι προέλαυναν.
Οι φασίστες σήμερα τιμούν τους πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία, την Κωνσταντινούπολη και τον Πόντο. Εκείνη την εποχή όμως, τη μεγαλύτερη καταπίεση από τους βασιλικούς και τους "Επίστρατους" (φασιστική τρομοκρατική συμμορία με αρχηγό το Μεταξά πριν γίνει δικτάτορας) δέχονταν οι πρόσφυγες, επειδή ήταν βενιζελικοί. Μάλιστα, ακροδεξιός βουλευτής της εποχής (μετέπειτα στέλεχος της μεταξικής χούντας) είχε αποκαλέσει βενιζελικό βουλευτή "τουρκόσπορο" επειδή είχε ποντιακή καταγωγή.
Πάμε τώρα και στο άλλο καμάρι τους, τον Παπαδόπουλο.
Ο Παπαδόπουλος κατά τη διάρκεια της Κατοχής είχε αποδεδειγμένα υπηρετήσει υπό τις διαταγές του συνταγματάρχη Κουρκουλάκου στα τάγματα ασφαλείας (γερμανοτσολιάδες) της Πάτρας.
Το 1965, ο Παπαδόπουλος πιάνεται και δικάζεται από στρατοδικείο για εσχάτη προδοσία, επειδή έβαζε ζάχαρη σε τανκς στον Έβρο (όπου υπηρετούσε σαν αξιωματικός), ώστε να αχρηστεύσει τα άρματα και να κατηγορήσει μετά για την προβοκάτσια τους κομμουνιστές. Και όλα αυτά σε περίοδο όπου ο φόβος για πόλεμο με την Τουρκία είχε ενταθεί. Τελικά, ο Παπαδόπουλος αθωώθηκε επειδή ο πατέρας του ήταν κοντοχωριανός με τον πατέρα του τότε πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου (δηλαδή με παρέμβαση που θυμίζει οικογενειοκρατία, ενώ ο Παπαδόπουλος και οι νοσταλγοί του μας λέγανε/λένε ότι είναι εναντίον της οικογενειοκρατίας, των ρουσφετιών, της φαυλοκρατίας κτλ).
Οι φασίστες λένε ότι ο Παπαδόπουλος ενίσχυσε την άμυνα απέναντι στην Τουρκία, ενώ αποδεικνύεται ότι ο ίδιος κατέστρεφε αυτή την άμυνα για μικροκομματικά συμφέροντα (η καραμέλα του "κομμουνιστικού κινδύνου").
Οι φασίστες λένε ότι ο Παπαδόπουλος δε φταίει για την εισβολή στην Κύπρο, ότι φταίει μόνο ο Ιωαννίδης, και ότι ο Παπαδόπουλος εξόπλιζε την Κύπρο με ελληνικές δυνάμεις. Η αλήθεια όμως είναι ότι στις 5 Δεκεμβρίου 1967 ο Παπαδόπουλος διέταξε την επάνοδο 5.000 στρατιωτών από την Κύπρο στην Ελλάδα, χωρίς κάποιο σημαντικό λόγο, ενώ συνέχεια έβαζε εμπόδια στον Μακάριο και πίεζε για την αποπομπή του χρησιμοποιώντας τον Γρίβα.
Οι νοσταλγοί της χούντας λένε ότι επί Παπαδόπουλου όλοι είχαν δουλειά και ότι η χούντα δεν άφησε χρέος. Η αλήθεια είναι ότι ότι από το 1967 ως το 1974 δεν είχαν πέσει καθόλου οι αριθμοί της μετανάστευσης, αντίθετα όλο και περισσότεροι Έλληνες έφευγαν (κυρίως προς τη Γερμανία) για την εύρεση εργασίας. Η καραμέλα για το μηδενικό χρέος είναι ακόμα μεγαλύτερο ψέμα. Επί χούντας η Ελλάδα είχε πάρει από την Αμερική 300 δισεκατομμύρια δολάρια για να διατηρηθεί στην εξουσία και να τηρήσει ανέπαφα τα συμφέροντα των Η.Π.Α. στην ανατολική μεσόγειο (που κινδύνευαν από κάποιους "απείθαρχους" τύπους, Καντάφι, Νάσερ, Μακάριο κτλ). Τα χρήματα αυτά βέβαια ακόμα δεν έχουν εξοφληθεί, και βέβαια η χούντα δεν έκανε ποτέ λόγο για πολεμικές αποζημιώσεις από τη Γερμανία.
Οι χουντικοί λένε επίσης ότι ο Παπαδόπουλος έκανε εθνικοποιήσεις (δήθεν εθνικοποίησε τις τράπεζες και τα πετρέλαια του Αιγαίου). Ακόμα μεγαλύτερη ηλιθιότητα. Επί χούντας πλούτισαν συνοδοιπόροι του καθεστώτος (Λαμπράκης, Λουμίδης κτλ) και αποκρατικοποιήθηκαν πρώην κρατικές υπηρεσίες. Ούτε δημιουργήθηκε κρατική εταιρία για το Αιγαίο (όπως λένε) και στη μεγάλη πετρελαϊκή κρίση του 1973 η ανεργία και η φτώχεια μεγάλωσε και στην Ελλάδα (ένα από τα αίτια της εξέγερσης του Πολυτεχνείου). Σε αντίθεση με τον Παπαδόπουλο, άλλα φασιστόμουτρα της εποχής (Σαντάμ Χουσεϊν, Καντάφι) είχαν εθνικοποιήσει τα πετρέλαια στις χώρες τους και ξεπέρασαν την οικονομική κρίση του 1973.
To be continued.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου