Κυριακή 13 Μαΐου 2012

ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΘΥΜΑΤΟς ΠΑΙΔΕΡΑΣΤΗ ΧΡΥΣΑΥΓΙΤΗ

Μία γυναίκα, μητέρα δύο ανήλικων παιδιών, απόφοιτος του ΤΕΦΑΑ, οργισμένη ζήτησε το βήμα του σταθμού για να καταγγείλει τον κατα συρροή παρα φύσιν βιασμό σε βάρος της από το Χρυσαυγίτη Πετράκη. Η μαρτυρία της είναι ένα ΔΥΝΑΤΟ ΧΑΣΤΟΥΚΙ στα μούτρα μιας ολόκληρης κοινωνίας που αν δεν ενεργήσει άμεσα για να στείλει τους εγκληματίες νεοναζί στα σκουπίδια, θα είναι ΣΥΝΕΝΟΧΗ.

Ιεράπετρα: Μαθήτρια καταγγέλλει βιασμό από ηγετικό στέλεχος της Χρυσής Αυγής
http://tvxs.gr/news/ellada/ierapetra-mathitria-kataggellei-gia-biasmo-ton-arx...
ΙΕΡΑΠΕΤΡΑ: ΠΕΤΡΑΚΗΣ Ο ΒΙΑΣΤΗΣ ΜΕ ΤΗ ΣΒΑΣΤΙΚΑ
https://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1398941
Στοιχεία για το κάθαρμα
https://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1330944

Περισσότερες πληροφορίες για την χρυσή αυγή μπορείτε να βρείτε στην εξαιρετική δουλεία του JUNGLE-REPORT
http://jungle-report.blogspot.com.es/
http://jungle-report.blogspot.com.es/2012/03/blog-post.html

Ο βομβιστής Δημήτρης Κολτσίδας, υποψήφιος με τη Χ.Α.

Υποψήφιος στο ψηφοδέλτιο της Χρυσής Αυγής στο Νομό Λάρισας ήταν φέτος, ο καταδικασμένος στο παρελθόν βομβιστής Δημήτρης Κολτσίδας. Παρατίθεται άρθρο του Ιού της Ελευθεροτυπίας στις 21/7/2001 (http://www.iospress.gr/mikro2001/mikro20010721.htm). Η σύλληψη ενός βομβιστή και ο -γνωστός από παλιότερες περιπέτειες- "Πατριωτικός Σύνδεσμος Θεσσαλίας" Εκδοχές της θεσσαλικής εθνικοφροσύνης "'Χρυσαυγίτης' βομβιστής!" («ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» Λάρισας, 16/5/2001) ΠΑΡΑ ΤΟ ΠΡΟΦΑΝΕΣ ενδιαφέρον της, η υπόθεση πέρασε στα "ψιλά".Τα ξημερώματα της 4ης Ιουνίου, χειροβομβίδα ρίχτηκε εναντίον δύο τουρκικών φορτηγών που ήταν σταθμευμένα στο χώρο του τελωνείου της Λάρισας. Ευτυχώς, οι δύο οδηγοί -που εκείνη την ώρα κοιμόντουσαν στις κουκέτες των αυτοκινήτων τους- δεν έπαθαν τίποτα, και μοναδικό αποτέλεσμα της έκρηξης υπήρξαν κάποιες υλικές ζημιές στα δυο οχήματα. Την ευθύνη για την επιδρομή ανέλαβε, με διαδοχικά τηλεφωνήματα στην τοπική εφημερίδα "Ελευθερία", εκπρόσωπος της άγνωστης μέχρι εκείνη τη στιγμή οργάνωσης "Κατάφρακτοι", δηλώνοντας πως επρόκειτο για κίνηση "συμπαράστασης στους Κύπριους". Οσο για την επίμαχη χειροβομβίδα, όπως ανακοινώθηκε, ήταν γιουγκοσλαβικής προέλευσης. Δεν ήταν η πρώτη φορά. Πριν από τέσσερα χρόνια, στον ίδιο νομό είχαν σημειωθεί ξανά εκρήξεις εναντίον "τουρκικών" (για την ακρίβεια: οθωμανικών) στόχων, ως απάντηση στην αδελφοποίηση της Λάρισας με το Οργκιούπ (τ. Προκόπι) της Καππαδοκίας. Συγκεκριμένα, είχαν χτυπηθεί με εκρηκτικά μέσα σε λίγες μέρες το ιστορικό χαμάμ του Τιρνάβου (5.5.97) και το τέμενος των Τεμπών (17.5.97). Πριν περάσουν δυο βδομάδες από τη νέα επίθεση, το μυστήριο λύθηκε -τουλάχιστον εν μέρει- με τη σύλληψη του 36χρονου ξυλουργού Δημήτρη Κολτσίδα. Το γεγονός ανακοινώθηκε επίσημα, με συνέντευξη Τύπου (14.6), από την ίδια την τοπική ηγεσία της ΕΛ.ΑΣ. Μεταξύ των πειστηρίων που επιδείχθηκαν συγκαταλεγόταν και μια λακωνική προκήρυξη των "Κατάφρακτων" που βρέθηκε στο σπίτι του συλληφθέντος και η οποία έδινε το πολιτικό στίγμα του εγχειρήματος: "Λευτεριά στις σκλάβες πατρίδες Ιμβρος - Πόντος - Ρωμυλία - Β. Ηπειρος - Μ. Ασία - Κωνσταντινούπολη. Δεν θα λησμονήσουμε, θα ξαναγυρίσουμε. 'Κατάφρακτοι'. Η Λάρισα δεν θέλει λαπάδες και διεφθαρμένους". Σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση, στην κατοχή του Κολτσίδα βρέθηκαν επίσης "έντυπα και άλλα στοιχεία που δείχνουν ότι ανήκε στον εθνικιστικό χώρο, δρούσε όμως αυτόνομα στη Λάρισα και ανήκε ιδεολογικά στη 'Χρυσή Αυγή'", ενώ "από την προανάκριση δεν προέκυψε ύπαρξη οργάνωσης με όνομα 'Κατάφρακτοι'". Ο ίδιος θεωρείται επίσης ως ο κατεξοχήν ύποπτος για τις βομβιστικές επιθέσεις του 1997, καθώς στο σπίτι του βρέθηκε συλλογή σχολιασμένων σχετικών αποκομμάτων. Εναντίον του έχει ασκηθεί δίωξη για έκρηξη και παράνομη οπλοχρησία, ενώ εις βάρος του εκκρεμεί και μια παλιότερη, άσχετη δικαστική καταδίκη ("Ελευθερία" 16/5/01). Οσο για τον εντοπισμό του, αυτός -σύμφωνα με τις εφημερίδες- οφείλεται πρώτα και κύρια στην απρονοησία του να τηλεφωνήσει από το προσωπικό του κινητό για να αναλάβει την ευθύνη της επίθεσης! Εργο "μεμονωμένου μανιακού", λοιπόν, η τρομοκρατική επίθεση της 4ης Ιουνίου; Δεν είμαστε, φυσικά, σε θέση να αποφανθούμε κατά πόσο οι "Κατάφρακτοι" υφίστανται ή όχι ως συλλογικότητα. Εκείνο που γνωρίζουμε πολύ καλά είναι ότι ο συγκεκριμένος βομβιστής δεν προέκυψε από το πουθενά, αλλά δρούσε εδώ και χρόνια ως μέλος -και "δύναμη κρούσης"- του "Πατριωτικού Συνδέσμου Θεσσαλίας" (Π.Σ.Θ.), ακροδεξιάς οργάνωσης που από την ίδρυσή της το 1998 μέχρι σήμερα έχει δώσει πολύ συγκεκριμένα δείγματα δραστηριότητας σε πανελλαδική κλίμακα. Ας δούμε, λοιπόν, πώς ακριβώς εκκολάφθηκε το αβγό του φιδιού. Η διάλυση μιας διημερίδας Πρώτη φορά ακούσαμε για τον Π.Σ.Θ. τον Ιούνιο του 1998, όταν μια δεκαπενταριά μέλη του διέλυσαν με τη βία την επιστημονική διημερίδα που οργάνωσε στη Λάρισα το Κέντρο Ερευνας Μειονοτικών Ομάδων (ΚΕΜΟ) σχετικά με τη βλάχικη γλώσσα. Στα απομαγνητοφωνημένα πρακτικά της συζήτησης, που εκδόθηκαν πρόσφατα ("Γλωσσική ετερότητα στην Ελλάδα", Αθήνα 2001, εκδ. Αλεξάνδρεια, σ. 83-139), καταγράφονται με ακρίβεια τα "επιχειρήματα" των επιδρομέων: η ενασχόληση με τις μειονοτικές γλώσσες της Ελλάδας αποτελεί εσχάτη προδοσία, οργανωμένη από τον πρώην υπουργό Εξωτερικών "Ροζενστάιν" και τη "δικηγόρο των τρομοκρατών" Ιωάννα Κούρτοβικ! Συμπαθούντες δημοσιογράφοι των τοπικών ΜΜΕ θα πανηγυρίσουν παρ' όλα αυτά για το γεγονός, οικτίροντας τους υπόλοιπους πολίτες για την "ανεπίτρεπτη αδράνειά" τους: "Είναι αλήθεια", γράφει χαρακτηριστικά ο Πέτρος Μυλωνάς στη λαρισαϊκή "Πρωινή" (12/6/98), "ότι αν δεν βρίσκονταν τα μέλη του Πατριωτικού Συνδέσμου Θεσσαλίας να πάνε να διαμαρτυρηθούν, οι κύριοι αυτοί [δηλ. το ΚΕΜΟ] θα κάνανε την όποια 'δουλειά' τους χωρίς να μπούνε στον κόπο να απαντήσουν σε τίποτα και σε κανέναν". Αντίστοιχη πολιτική κάλυψη στους τραμπουκισμούς του "Πατριωτικού Συνδέσμου" προσέφεραν, τότε, και μια σειρά αρθρογράφοι του αθηναϊκού Τύπου (από τον Σαράντο Καργάκο στον "Ελεύθερο Τύπο" ώς τον Αντώνη Καρκαγιάννη στο "Νέμεσις"), καθώς και οι βουλευτές της Ν.Δ. Φούσας, Σούρλας και Κατσαρός. Η διάλυση μιας επιστημονικής εκδήλωσης, στην οποία μεταξύ άλλων μετείχαν οι σοβαρότεροι από τους Ελληνες πανεπιστημιακούς που ασχολούνται σήμερα με το θέμα, καταγράφηκε σε μεγάλη μερίδα της κοινής γνώμης περίπου ως "εθνική νίκη" απέναντι σε κάποιους απροσδιόριστους -αλλά σαφώς δαιμονοποιημένους- "υπονομευτές" της εθνικής συνοχής (για το γεγονός, βλ. αναλυτικό δημοσίευμά μας στην "Ε" της 20.6.98). Ο ίδιος ο Κολτσίδας, με τη χαρακτηριστική σωματική του διάπλαση, είχε πρωταγωνιστική συμμετοχή στα επεισόδια. "Απειλούσε πως θα μας πετάξει απ' το παράθυρο", θυμάται χαρακτηριστικά ο δικηγόρος Λάμπρος Μπαλτσιώτης. "Η παρουσία του ήταν καθαρά τρομοκρατική, είχε όμως κανείς ταυτόχρονα την αίσθηση ότι η παρέμβαση τόσο του ίδιου όσο και των υπόλοιπων ήταν ελεγχόμενη από εκείνους που δούλεψαν για τη διάλυση της διημερίδας", επισημαίνει απ' την πλευρά του ο νομικός Δημήτρης Χριστόπουλος. Αλλοι αυτόπτες μάρτυρες, τέλος, τα ονόματα των οποίων είναι στη διάθεση της εφημερίδας, τον θυμούνται να δηλώνει ότι "δεν φοβάται τίποτα" και πως αυτός ο ίδιος είχε βάλει τη βόμβα στο τέμενος των Τεμπών. Η επιδρομή στο Ξινό Νερό Η επόμενη φορά που ο "Πατριωτικός Σύνδεσμος Θεσσαλίας" έδωσε το παρών ήταν στις 29 Νοεμβρίου 1998, με την οργάνωση ενός (εξίσου τρομοκρατικού) "προσκυνήματος" στο Ξινό Νερό της Φλώρινας - σλαβόφωνο κεφαλοχώρι, γνωστό για την επαναστατική του παράδοση στο πρώτο μισό του εικοστού αιώνα, αλλά και για τις εξίσου πολύχρονες διώξεις που έχουν υποστεί οι κάτοικοί του από τους μηχανισμούς της εγχώριας "εθνικοφροσύνης". Μαζί με τον Π.Σ.Θ., στην επιδρομή συμμετείχαν (με το ίδιο λεωφορείο, αστυνομική συνοδεία και υπό την καθοδήγηση του αρχιερατικού επιτρόπου Αμυνταίου, αρχιμανδρίτη Σεβαστιανού) και άλλες αδελφές οργανώσεις: η ναζιστική "Χρυσή Αυγή", η "Σάρισσα" της Κατερίνης και το "Εθνικό Μέτωπο" του Μαυρουδή Βορίδη. Ολοι μαζί ανεμίζουν φασιστικά λάβαρα κι απειλούν τους κατοίκους ότι "του χρόνου εμείς θα 'μαστε εδώ, εσείς δεν θα 'στε", προπηλακίζοντας και βιντεοσκοπώντας όσους αντιδρούν (βλ. αναλυτικά δημοσιεύματά μας στις 5 και 19.12.98). Η συνεργασία του "Πατριωτικού Συνδέσμου" με τους Χρυσαυγίτες είναι, ασφαλώς, η πιο ενδιαφέρουσα καινοτομία των ημερών. Ηδη από την εποχή της διάλυσης της διημερίδας του ΚΕΜΟ, η ναζιστική οργάνωση είχε συγχαρεί τον Π.Σ.Θ. για την "εθνική πρωτοβουλία" του, υπενθυμίζοντας "για μια ακόμη φορά τη θέση της ότι καθήκον όλων των Ελλήνων πατριωτών είναι να επεμβαίνουν δυναμικά σε κάθε ενέργεια ανθελλήνων" ("Χρ. Αυγή" 19.6.98). Η σύμπραξη των δύο οργανώσεων θα παγιωθεί τον επόμενο Γενάρη, όταν στις 31.1.99 ο Σύνδεσμος οργανώνει στη Λάρισα "πορεία διαμαρτυρίας" για την "επέτειο της προδοσίας των Ιμίων". Στην εκδήλωση συμμετέχουν οι ίδιοι που επέδραμαν και στο Ξινό Νερό: η "Σάρισσα" και οι Χρυσαυγίτες της Θεσσαλονίκης. Οι ιδεολογικές συγγένειες καθίστανται πλέον οφθαλμοφανείς: την ίδια περίοδο, διαβάζουμε σε μια αυτοβιογραφία της οργάνωσης, "μέλη του Π.Σ.Θ. συμμετείχαν σε δυναμική διαμαρτυρία κατά την 'περίφημη' ονοματοθεσία πλατείας της πόλεως προς τιμήν του γνωστού και αμφισβητούμενου ημερολογίου της Αννας Φρανκ, όπου διάφοροι σιωνιστές και μη είχανε μια δυσάρεστη έκπληξη" (περιοδ. "Δεσμός", τεύχος 2, σ. 99). Η φαιοκόκκινη φαντασίωση Ακολούθησε ο ΝΑΤΟϊκός πόλεμος κατά της Σερβίας, αποπροσανατολίζοντας κάπως την εγχώρια Ακροδεξιά, καθώς οι "αλήτες-προδότες-κομμουνιστές" αποδεικνύονται στην πράξη οι κατεξοχήν αξιόμαχοι αντιιμπεριαλιστές. Ταυτόχρονα, το ΚΚΕ με την εκλογική υποψηφιότητα της Κανέλλη και του Ζουράρι αρχίζει να φλερτάρει το χώρο της ευρύτερης "εθνικής δεξιάς". Ξαφνικά, οι σελίδες των ναζιστικών εντύπων αρχίζουν να φιλοξενούν έναν απρόσμενο "διάλογο" σχετικά με την προοπτική μιας "φαιοκόκκινης συμπαράταξης". Στις 31.8.99, ο Π.Σ.Θ. δίνει κι εδώ το παρών. "Μαζική αντιπροσωπεία του" συμμετέχει, με δικά της σύμβολα και συνθήματα, στη συγκέντρωση που έχουν οργανώσει στον Τίρναβο οι κινήσεις ειρήνης του ΚΚΕ ενάντια στη λειτουργία του ΝΑΤΟϊκού στρατηγείου. "Η δυναμική παρουσία των εθνικιστών, που προσήλθαν με τα λάβαρά τους", διαβάζουμε στο ίδιο κείμενο, "προκάλεσε κάθε είδους εκπλήξεις στους παρευρισκομένους και η κατάσταση η οποία διαμορφώθηκε στην εκδήλωση θύμιζε (προφητικά άραγε;) κάτι από συγκέντρωση ...εθνικομπολσεβίκων στη Ρωσία". Για τον ένα ή τον άλλο λόγο, πάντως, η φαιοκόκκινη φαντασίωση δεν "περπάτησε"- και ο Π.Σ.Θ. γύρισε στα παλιά, γνωστά μονοπάτια. Στις 3.10.99 διαδηλώνει ξανά μπροστά στο στρατηγείο του ΝΑΤΟ, τούτη τη φορά όμως μοναχός του - η εκδήλωση έχει "καθαρά εθνικιστικό περιεχόμενο". Ακολουθεί, στις 24.10.99, η διοργάνωση αποκαλυπτηρίων προτομής του Γρίβα, σε συνεργασία με το λεπενικό "Ελληνικό Μέτωπο", τη Λέσχη Ελλήνων Καταδρομέων Θεσσαλίας και το Σύλλογο Κυπρίων Λάρισας. Βρισκόμαστε, άλλωστε, στην πορεία προς τις εκλογές του 2000 και ο Π.Σ.Θ. φλερτάρει επίσημα με τη συμμαχία Πλεύρη-Βορίδη. Πορεία που ολοκληρώνεται με την αλλαγή ηγεσίας (Μάρτιος 2001) και τη δημόσια -μέσω των τοπικών ΜΜΕ- ανταλλαγή υβριστικών χαρακτηρισμών ("ρόμπες", "χαμαιλέοντες", "ερπετά", κ.λπ.) ανάμεσα στον απερχόμενο πρόεδρο Στέλιο Χάμο και τη διάδοχό του, Κική Αγγελή. Κάπου εκεί γύρω, σύμφωνα με όσα γράφτηκαν μετά τη σύλληψή του, ο Κολτσίδας διαγράφεται από τον Π.Σ.Θ. ως "ανεξέλεγκτος" και ασύμβατος με το νέο προφίλ του. Ταυτόχρονα, από τις σελίδες της "Χρυσής Αυγής" προβάλλεται μια μυστηριώδης "Πατριωτική Ενωση Λάρισας" (που καλεί τους "Ελληνες πατριώτες του νομού να έχουν επαφή μαζί της μέσω κινητού). Τα υπόλοιπα, μπορεί κανείς να τα φανταστεί χωρίς δυσκολία... (Ελευθεροτυπία, 21/7/2001)

Παρασκευή 11 Μαΐου 2012

Οι επωμίδες και τα εκρηκτικά του Νίκου Μιχαλολιάκου της Χρυσής Αυγής – Ψεύτης, βλαξ, καταδότης και Γιώτα-4

Οι επωμίδες και τα εκρηκτικά του Νίκου Μιχαλολιάκου της Χρυσής Αυγής – Ψεύτης, βλαξ, καταδότης και Γιώτα-4. Στο εκπληκτικό αυτό άρθρο αποκαλύπτεται για ακόμη μία φορά η περίοδος του φαντάρου Μιχαλολιάκου στα τέλη της δεκαετίας του 70, ο χαφιεδίστικος ρόλος του μετά τη σύλληψη του για τις βομβιστικές επιθέσεις της ακροδεξιάς της περιόδου 1975-78 και το δώσιμο των "δικών" του με αντάλλαγμα την ίδρυση της ΧΑ, μέσα από ένα πλήθος ντοκουμέντων της εποχής. Αναδημοσίευση από xyzcontagion.wordpress.com

 

 

 

Ενας ισχυρισμός, σχετικός με το πρόσωπό του, που εντέχνως προωθεί ο Νίκος Μιχαλολιάκος, φύρερ της ναζιστικής συμμορίας της Χρυσής Αυγής, με τον οποίο ψαρεύει (και παραμυθιάζει) νεαρά παιδιά για να τα στρατολογήσει στην εγκληματική ναζιστική του συμμορία, στηριζόμενος στην άγνοια των παιδιών αυτών:είναι ο εξής:

 

«Ενώ υπηρετούσα τη θητεία μου ως Αξιωματικός των Ειδικών Δυνάμεων (Καταδρομές) σε τάγματα προκάλυψης στα σύνορα, η αστική (“καραμανλική”) “δημοκρατία” με δίωξε και με καταδίωξε, λόγω των εθνικιστικών ιδεών μου, και τελικά με καθαίρεσε και με φυλάκισε, σαν μέλος “επαναστατικής εθνικιστικής τρομοκρατικής οργάνωσης που αποσκοπούσε στην κατάλυση της Δημοκρατίας”».

 

Ο ισχυρισμός αυτός μπορεί να βρεθεί σε πλήθος βιογραφικών σημειωμάτων και “πορτρέτων” που ο Μιχαλολιάκος είτε προωθεί ο ίδιος, είτε επιτρέπει να τα φιλοτεχνήσουν φιλικοί του συνομιλητές στα ΜΜΕ, όπως βλέπουμε στα παρακάτω βίντεο,

 

http://www.youtube.com/watch?v=cT0a191RUIo&feature=relmfu
(Ομιλία στα Μέγαρα, 04/04/2012)

 

http://www.youtube.com/watch?v=ZyRY1lDBSsc&feature=youtu.be&t=1h45m
(Συνέντευξη στην εκπομπή “Μακελειό” του Στέφανου Χίου στο κανάλι “KONTRA”, 11/02/2012, από το σημείο 01.45′.00” και μετά)

 

http://www.ert.gr/sinentefxis-sti-net/item/10713-Michaloliakos-%28Chrysh-Aygh%29-%C2%ABTa-agatha-ths-legomenhs-Dhmokratias-einai-chreokopia,-lathrometanastes,-skandala%C2%BB
(Συνέντευξη στην ΕΡΤ, 29/04/2012, από το σημείο 04.00′ και μετά)

 

Ενα απόσπασμα από ένα τέτοιο βιογραφικό σημείωμα:

 

«Για πρώτη φορά η δράση του γίνεται ευρύτερα γνωστή όταν συλλαμβάνεται τον Ιούλιο του 1974 έξω από την Βρετανική Πρεσβεία στο Κολωνάκι διαμαρτυρόμενος για τη στάση της Μεγάλης Βρετανίας κατά τη διάρκεια της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο.
Το 1976 συλλαμβάνεται και πάλι για επίθεση κατά δημοσιογράφων που κάλυπταν την κηδεία του δολοφονημένου από τη 17 Νοέμβρη βασανιστή της χούντας Ευάγγελου Μάλλιου. Κρατήθηκε για ένα διάστημα στον Κορυδαλλό, αλλά δεν δικάστηκε ποτέ λόγω τυπικών κωλυμάτων κατά τη διαδικασία της σύλληψης. Στον Κορυδαλλό φέρεται να συναντήθηκε και με τους πραξικοπηματίες.
Μετά το τέλος των σπουδών του κατατάσσεται στο στρατό ως κομάντο των ειδικών δυνάμεων.
Τον Ιούλιο του 1978 συνελήφθη για τρίτη φορά και καταδικάστηκε σε κάθειρξη ενός έτους ως μέλος ακροδεξιάς εξτρεμιστικής οργάνωσης για κατοχή όπλων και εκρηκτικών».
[Πηγή: http://www.iefimerida.gr/node/35961

 

Πρόκειται για μύθο (και παραμύθι) όπως θα αποδείξουμε στο παρόν σημείωμα.

 

Είναι γνωστή η σχέση των νεοναζί και των ακροδεξιών με τις στολές και το ρόλο που μπορούν να παίξουν σε κάθε είδους φαντασιώσεις, όχι μόνο σεξουαλικές και κρυπτοομοφυλοφιλικές, αλλά κυρίως για το θαυμασμό που τρέφουν σε κάθε είδους ένστολο, των Σωμάτων Ασφαλείας και των Ενόπλων Δυνάμεων, ως την "φυσική αριστοκρατία του έθνους".

 

Διαβάζουμε στην ιδεολογική διακήρυξη της Χρυσής Αυγής:

 

«Για μας τους Χρυσαυγίτες θεμέλιο του Έθνους, αλλά και φυσική αριστοκρατία είναι οι ένοπλες δυνάμεις [...]. Στο δικό μας κράτος αυτοί θα είναι οι ταγοί και οι οδηγοί του Έθνους και όχι οι επιτήδειοι πολιτικάντηδες ή οι νεόπλουτοι κρατικοδίαιτοι πλουτοκράτες» [1].

 

Συνεπώς η μέγιστη τιμή για κάθε συνεπή εθνικιστή (που πάντα είναι στρατόκαβλος μιλιταριστής) δεν μπορεί να είναι άλλη από το να κάνει τη θητεία του υπηρετώντας ως Εφεδρος Αξιωματικός (Δόκιμος, ή ΔΕΑ, στην καθομιλουμένη), και η πλέον υπέρτατη τιμή είναι το να υπηρετήσει στις Ειδικές Δυνάμεις (Καταδρομείς, ΛΟΚ, ΟΥΚ κ.λπ).

 

Πράγματι, ο Νίκος Μιχαλολιάκος δεν έκανε χρήση της αναβολής στράτευσης και στρατεύτηκε στην ηλικία των 20 ετών (και όχι “μετά το τέλος των σπουδών του”, όπως ανακριβώς γράφεται στο παραπάνω βιογραφικό). Οπως λέει ο ίδιος:

 

«Υπηρέτησα στην διάρκεια της θητείας μου στην 2α Μοίρα Αλεξιπτωτιστών, που είναι οπωσδήποτε μονάδα προφυλακής και επίσης στο 22 Σύνταγμα Πεζικού στην Λέσβο, όπου από το στρατόπεδό μας βλέπαμε κάθε βράδυ τα φώτα στο σκλαβωμένο Αϊβαλί. Ακόμη υπηρέτησα στο 567 Τάγμα Πεζικού στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα και μάλιστα σε φυλάκιο της γραμμής Μεταξά (Ιστίμπεη) σε υψόμετρο 1200 μέτρων, που απείχε από το χαντάκι των ελληνοβουλγαρικών συνόρων 50 μέτρα» [2]

 

Ομως, στο στρατόπεδο που υπηρετούσε ο Νίκος Μιχαλολιάκος σημειώθηκε μια κλοπή εκρηκτικών και όπλων. Από τις ανακρίσεις που έγιναν, δεν κατέστη δυνατόν να εντοπιστούν οι δράστες. Ο Μιχαλολιάκος κατηγορήθηκε για την κλοπή και τελικά τιμωρήθηκε με αλλαγή ειδικότητας και σώματος (από έφεδρος αξιωματικός Ειδικών Δυνάμεων σε έφεδρος αξιωματικός φύλακας Υλικού Πολέμου). Από κομμάντο, δηλαδή, κατέληξε αποθηκάριος-λογιστής, ειδικότητες που συνήθως απονέμονται σε στρατεύσιμους μειωμένης σωματικής ικανότητας [3].

 

Ριζοσπάστης, 08/12/1979

 

Βέβαια, αργότερα, λόγω της εμπλοκής του στην υπόθεση των βομβιστών, ο Νίκος Μιχαλολιάκος καθαιρέθηκε ΚΑΙ από έφεδρος αξιωματικός και έγινε απλός στρατιώτης. Ο ίδιος λέει ότι όλα αυτά αποτελούν για αυτόν «έναν ξεχωριστό τίτλο τιμής για τον οποίο ιδιαίτερα κομπάζω, αφού κανένας αξιωματικός δεν καθαιρέθηκε από το 1974 έως σήμερα για τις ιδέες του, εκτός βεβαίως αυτών που κατεδικάσθησαν για το καθεστώς της 21ης Απριλίου» [4]

 

Με τις επωμίδες και την Οχτάρα τη στολή, ως ΔΕΑ (=Δόκιμος Εφεδρος Αξιωματικός)

 

Αν και αυτός ο ισχυρισμός είναι ανακριβής, αφού δεκάδες ένστολοι των Σωμάτων Ασφαλείας και των Ενόπλων Δυνάμεων είχαν καθαιρεθεί την περίοδο της Μεταπολίτευσης λόγω φιλοχουντικών και φασιστικών εκτρόπων, το τελικό συμπέρασμα είναι ότι ο έφεδρος αξιωματικός κομμάντο κατέληξε απλός στρατιώτης αποθηκάριος, σαν να λέμε Ι4.

 

Οταν καθαιρέθηκε, με τις εξαρτύσεις του θαλαμοφύλακα, όπως είναι η υπηρεσία των γιωτάδων (Ι4).

 

Τελικά, ο Νίκος Μιχαλολιάκος απολύθηκε από το στρατό τον Νοέμβριο του 1980, έχοντας υπηρετήσει συνολικά … 42 μήνες (από το Μάιο του 1977)!!!
Οχι άσχημα για έναν στρατόκαβλο μιλιταριστή.

 

Ανοίγουμε παρένθεση:
Εντελώς κατά τύχη, και ψάχνοντας συγκεκριμένα για την υπόθεση Μπόλαρη, πέσαμε επάνω σε ένα ρεπορτάζ για μια δίκη σχετικά με εκείνα τα γεγονότα στο στράτευμα.
Οπως μπορείτε να δείτε, ο Μιχαλολιάκος φαίρεται να βασανίζει και να απειλεί έναν αριστερό φαντάρο, μαζί με ένα χουντικό λοχαγό Τζαβέλλα, χρησιμοποιώντας μάλιστα και τη ξιφολόγχη ως μέσο εκφοβισμού:

 

Ριζοσπάστης 13/05/1979

 

Κλείνει η παρένθεση.

 

Η σύλληψη στην κηδεία του Μάλλιου και η μυστηριώδης απαλλαγή/παραγραφή των αδικημάτων

 

Στις 16 Δεκεμβρίου 1976, στην κηδεία του εκτελεσθέντος από τη “17 Νοέμβρη” Ευάγγελου Μάλλιου στο Αʼ νεκροταφείο, και ενώ ο υφυπουργός της χούντας Γεώργιος Γεωργαλάς εκφωνούσε έναν εμπηστικό επικήδειο, οργανωμένοι νεοφασίστες και χουντικοί επιτίθενται με βία και ορμή και τραυματίζουν σοβαρά δημοσιογράφους που αναγνώρισαν, οι περισσότεροι των οποίων κατέληξαν στο νοσοκομείο σε σοβαρή κατάσταση. Παρά την αδράνεια των παριστάμενων αστυνομικών, κάποιοι ελάχιστοι δράστες αργότερα αναγνωρίστηκαν από φωτογραφίες. Μόλις 3 καταδικάστηκαν σε ελαφρές ποινές 2,5 μηνών στο αυτόφωρο, ενώ ένας ανήλικος γιος απόστρατου αξιωματικού τέθηκε στην επιμέλεια ειδικής επιμελήτριας ανηλίκων [5].
Αργότερα, στις 23 Δεκεμβρίου 1976, άλλοι 3 τραμπούκοι προφυλακίστηκαν για τα έκτροπα (ο ένας ήταν ο Νίκος Μιχαλολιάκος), ενώ καταζητούνταν και ο κατηγορούμενος και για παράνομη κατοχή όπλων Αριστοτέλης Καλέντζης.

 

Γράφει ο Νίκος Μιχαλολιάκος:

 

«[...] σε ηλικία 19 ετών οδηγούμαι κρατούμενος στην πρώτη πτέρυγα των φυλακών Κορυδαλλού, όπου βρίσκονται κρατούμενοι οι αξιωματικοί του καθεστώτος της 21ης Απριλίου [...], πατριώτες ξεχωριστοί, αιχμάλωτοι της μικρόψυχης και δειλής δημοκρατίας μας.
Θεώρησα και θεωρώ ύψιστη τιμή μου, που μου έχει επιφυλάξει η μοίρα το να έχω διωχθεί και φυλακισθεί για τις Ιδεές μου και δεν θα άλλαζα με τίποτε εκείνες τις στιγμές, που όντας κρατούμενος μαζί με δυο αγωνιστές μου στα υπόγεια της Γενικής ασφάλειας, στην οδό Μεσογείων, ήμουν περήφανος και υψιπετής, αισθανόμουν ξεχωριστός, γιατί μέσα σε έναν κόσμο, που παθητικά υπέφερε την μίζερη μοίρα του, εγώ ήμουν ένας από αυτούς, που αντιστάθηκα και αντιστέκομαι» [6]

 

Τελικά, η δίκη θα γίνει μεταξύ 9 και 13 Μαΐου 1978 στο Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών, όπου θα αθωωθούν οι περισσότεροι κατηγορούμενοι (και ο Γεωργαλάς), ενώ 5 από αυτούς θα καταδικαστούν σε ποινές 10 μηνών έως 3 ετών, μεταξύ των οποίων και ο (άτυχος για άλλη μια φορά) Αριστοτέλης Καλέντζης.
Τρεις κατηγορύμενους απουσίαζαν, μεταξύ των οποίων ο Νίκος Μιχαλολιάκος, και έτσι η δίκη χωρίζεται για αυτούς τους τρεις. Οι δύο από αυτούς δικάζονται ερήμην, ενώ για τον Νίκο Μιχαλολιάκο αποφασίζεται να διαχωριστεί η δίκη.
Τελικά, στις 28/07/1978 ανακοινώνεται ότι η δίκη συνολικά για όλους θα γίνει στο Εφετείο στις 05/09/1978, οπότε και ο Νίκος Μιχαλολιάκος θα πρέπει να παρουσιαστεί στο δικαστήριο [7], όμως η δίκη αυτή δεν θα γίνει ποτέ, καθώς ο Νίκος Μιχαλολιάκος θα συλληφθεί στο μεταξύ εκ νέου για την υπόθεση με τα εκρηκτικά [8]

 

Ριζοσπάστης 29/07/1978

 

Ο wannabe βομβιστής

 

Αξίζει να δούμε λίγο την κατάσταση σε σχέση με την (καθόλα υπαρκτή) ακροδεξιά τρομοκρατία την περίοδο της Μεταπολίτευσης, μέχρι την ημερομηνία της σύλληψης των 9 βομβιστών, μεταξύ των οποίων και ο Νίκος Μιχαλολιάκος, τον Ιούλιο του 1978. Αντιγράφουμε από έναν (πάντως όχι πλήρη) κατάλογο [9]:

 

  • 26.1.1975: Επιδρομή ναζιστών της οργάνωσης «Νέα Τάξη» στο ΕΜΠ και μαχαίρωμα του φοιτητή Β. Γεωργιάδη.
  • 16.2.1976: Βόμβα σε γραφεία του ΚΚΕ Εσωτερικού (οδός Θεσ/νίκης).
  • 24.3.1976: Ρίψη χειροβομβίδας σε βιβλιοπωλείο της Αθήνας και δυναμίτη σε γραφεία του ΚΚΕ στον Κορυδαλλό.
  • 14.9.1976: Ανακάλυψη οπλοστασίου στα χέρια απόστρατων στελεχών της ιωαννιδικής χούντας, στη Θεσ/νίκη.
  • 16.12.1976: Μαζικοί τραυματισμοί δημοσιογράφων από χουντικούς στην κηδεία του Μάλλιου, σε συνεργασία με «αγανακτισμένους» αστυνομικούς.
  • 24.12.1976: Εκρηξη βόμβας της Εθνικής Σοσιαλιστικής Οργάνωσης Πανελλήνων (ΕΣΟΠ) σε γραφεία του ΚΚΕ.
  • 24.1.1977: Επιστολή-βόμβα της ΕΣΟΠ στην εφημερίδα «Αυγή».
  • 4.2.1977: Εκρηξη βόμβας σε βιβλιοπωλείο της Ασκληπιού, που πουλούσε βιβλία, δίσκους και είδη λαϊκής τέχνης από τη Βουλγαρία.
  • 5.2.1977: Τρεις εκρήξεις βομβών στα γραφεία του ΕΚΚΕ στα Εξάρχεια, του ΚΚΕ στην Καισαριανή και του ΚΚΕ Εσωτ. στα Πετράλωνα.
  • 11.2.1977: Βόμβα στο βιβλιοπωλείο «Πλανήτης», στην Ασκληπιού. Είχε «προαναγγελθεί», την προηγουμένη, από τον 20χρονο νεοφασίστα Αργ. Κακκαβά.
  • 19.2.1977: Εκρηξη ισχυρής βόμβας στα γραφεία της Πολιτιστικής Λέσχης Παγκρατίου.
  • 24.2.1977: Σύλληψη των Αριστοτέλη Καλέντζη, Αργ. Κακκαβά και Ευ. Χριστάκη, στην κατοχή των οποίων βρέθηκε ολόκληρο οπλοστάσιο από πυροβόλα, εκρηκτικά και χειροβομβίδες. Ομολογία των δυο τελευταίων για συμμετοχή σε βομβιστικές ενέργειες.
  • 4.3.1977: Βόμβα της ΕΣΟΠ σε γραφεία του ΚΚΕ Εσ. «Τα Νέα».
  • 9.3.1977: Σύλληψη του στελέχους της «4ης Αυγούστου» Δ. Ηλιόπουλου και της φίλης του, Χρ. Ζέκιου, για κατοχή όπλων.
  • 22.3.1977: Εκρηξη βόμβας καταστρέφει το Ι.Χ. του γεν. γραμματέα της ΕΣΔΗΝ, Δ. Ξυριτάκη, στην Αλεξάνδρας.
  • 30.5.1977: Σύλληψη του εν ενεργεία ανθυπίλαρχου Γ. Διαμαντή για ρίψη χειροβομβίδας σε βιβλιοπωλείο με βουλγαρικά βιβλία στην Ασκληπιού. Πρωτόδικα θα καταδικαστεί (10.8.77) σε κάθειρξη 8 χρόνων, που το Εφετείο θα μειώσει σε 5 χρόνια (8.2.78).
  • 8.10.1977: Καταδίκη του Καλέντζη σε κάθειρξη 12 χρόνων, του Κακκαβά σε 2 χρόνια, του Δ. Ηλιόπουλου σε ενάμιση χρόνο.
  • 9.10.1977: Εκρηξη βόμβας σε γραφεία της ΚΝΕ στα Πετράλωνα.
  • 16.10.1977: Εμπρησμός των γραφείων της «Αυγή» από νεοφασίστες.
  • 5.3.1978: Εκρηξη βόμβας στα γραφεία του περιοδικού «Αντί».
  • 6.3.1978: Εκρηξη βόμβας στα γραφεία του ΚΚΕ Εσωτ. στη Ν. Φιλαδέλφεια.
  • 10.3.1978: Εκρηξη βόμβας στον κινηματογράφο «Ελλη», κατά τη διάρκεια της προβολής της σοβιετικής ταινίας «Ουράνιο Τόξο». 18 θεατές τραυματίες, απʼ τους οποίους οι 3 πολύ σοβαρά.
  • 20.6.1978: Εκρηξη βόμβας στον κινηματογράφο «Ρεξ», κατά τη διάρκεια της προβολής σοβιετικής ταινίας. 15 θεατές τραυματίες.
  • 23.7.1978: 13 αλυσιδωτές εκρήξεις βομβών σε Αθήνα-Πειραιά, στην 4η επέτειο της Μεταπολίτευσης.
  • 31.7.1978: Σύλληψη ως βομβιστών του Νικ. Μιχαλολιάκου κι άλλων 8 νεοφασιστών, και δίωξή τους με τον «αντιτρομοκρατικό» (Ν.774/78). Στις 29.9.78 παραπέμπονται για κατοχή εκρηκτικών, όχι όμως με τον «αντιτρομοκρατικό».

 

Τη νύχτα 23 προς 24 Ιουλίου 1978 γίνονται στην Αθήνα και τον Πειραιά 13 αλυσιδωτές εκρήξεις. Η κατάσταση με την ακροδεξιά δραστηριότητα και τις βόμβες φαίνεται να έχει φτάσει στο απροχώρητο, και έτσι η Αστυνομία αναγκάζεται να αναλάβει δράση. Με μια επιχείρηση που διαρκεί μία ολόκληρη εβδομάδα, από τις 24/07/1978 έως τις 31/07/1978 [Σ.Σ.: Προσοχή στις ημερομηνίες· έχουν σημασία όπως θα δούμε παρακάτω], τελικά η αστυνομία ανακοινώνει τη «σύλληψη ατόμων που ανήκουν στην εξτρεμιστική δεξιά και για το οποία έχουν συγκεντρωθεί στοιχεία που αξιολογούνται», όπως γράφουν οι εφημερίδες [10]
Οι περισσότεροι, αν όχι όλοι, είναι παλιοί γνώριμοι της Ασφάλειας, όπως διαβάζουμε στον “Ριζοσπάστη” της Δευτέρας 01/08/1978:

 

Ριζοσπάστης, Δευτέρα 01/08/1978

 

Ο Γιώργος Ηλιόπουλος, τότε 22 ετών, είναι ανηψιός του του Διοικητή Ασφαλείας Μιχαήλ Λάου, που αργότερα θα είναι ο βασικός μάρτυρας στη δίκη, ενώ ο Ιωάννης Γιαννόπουλος, τότε 37 ετών, είναι ένα πρόσωπο-μύθος για τους νεαρούς χρυσαυγίτες, αφού είχε να επιδείξει παραστρατιωτική ένοπλη δράση στη Νότια Αφρική του απαρτχάιντ.

 

Γιαννόπουλος και Μιχαλολιάκος μαζί σε ένα διάλειμμα της δίκης, μουτζώνουν και κοροιδεύουν.

 

Εναντίον τους θα ασκηθεί ποινική δίωξη με τον Νόμο 774/78 “περί καταστολής της τρομοκρατίας και προστασίας του Δημοκρατικού πολιτεύματος”, ο οποίος εφαρμόζεται για δεύτερη φορά (η πρώτη φορά ήταν με τους οπαδούς του γιατρού Βασίλη Τσιρώνη και της οργάνωσής του, του ΟΕΜ, Ουδετερόφιλο Εθνικό Μέτωπο).

 

Οι 9 κατηγορορύμενοι συν ο … συνήθης ύποπτος Αριστοτέλης Καλέντζης (αν και βρισκόταν ήδη στις φυλακές) θα διωχθούν ποινικά και θα παραπεμφθούν σε τακτική ανάκριση. Ο ανακριτής Δ. Γυφτάκης θα συνενώσει τη δικογραφία με τις δικογραφίες για τις εκρήξεις στους κινηματογράφους “Ελλη” και “Ρεξ” (βλέπε παραπάνω στη λίστα με τις βίαιες ενέργειες), όπου υπήρχαν ανθρώπινα θύματα.

 

Ο Νίκος Μιχαλολιάκος θα ισχυριστεί αργότερα ότι είναι η «μεγάλη του στιγμή», ειδικά όταν οι κατηγορίες αφορούν την «ανατροπή του πολιτεύματος», κάτι που για αυτόν αποτελεί «τίτλο τιμής». Γράφει σχετικά:

 

«Οδηγούμαι κρατούμενος για δεύτερη φορά στην Γενική ασφάλεια Αθηνών, έχοντας μέσα στη τσάντα μου, εκτός από τα ρούχα μου, μία μια ποιητική ανθολογία γιατί για μένα και για κάθε άνθρωπο που ξεπερνά αυτά που οι πολλοί θεωρούν πρέποντα και πολιτικά σωστά, η ποίηση είναι το μεγάλο όπλο, αλλά και το μεγάλο καταφύγιο που ενδυναμώνει και δικαιολογεί απόλυτα τις επιλογές του.
Συνεχείς ανακρίσεις και επί 20 μέρες κρατούμενος στη Γενική Ασφάλεια χωρίς τη δυνατότητα συνηγόρου και χωρίς να μπορώ να δω κανέναν συγγενή μου. Ολα αυτά κατά ρητήν παραβίασιν του Συντάγματος εντελώς παράνομα και αντιδημοκρατικά.
[...]
Προφυλάκιση στις στρατιωτικές φυλακές Αυλώνος και εκεί συμβαίνουν δυο γεγονότα που σημαδεύουν μέχρι σήμερα τη ζωή μου. Πρώτον η επίσκεψη του γέροντα πατέρα μου, που πίσω από το συρνματόπλεγμα του επισκεπτηρίου μου λέει:
“Δεν πιστεύω να δειλιάσεις και να με ντροπιάσεις. Εμένα με είχαν καταδικάσει οι κουμμουνιστές σε θάνατο και δεν δείλιασα”.
[...]
Το δεύτερο γεγονός είναι η καθαίρεση που μας ανακοινώνει ο διοικητής των στρατιωτικών φυλακών Αυλώνος σε εμένα και τον συγκατηγορούμενό μου και συναγωνιστή μου Θανάση Κ. [Σ.Σ.: Πρόκειται για τον ΔΕΑ Αθανάσιο Καρακατσάνη].
[...]
Αυτή η καθαίρεση είναι για μένα ένας ξεχωριστός τίτλος τιμής για τον οποίο ιδιαίτερα κομπάζω, αφού κανένας αξιωματικός δεν καθαιρέθηκε από το 1974 έως σήμερα για τις ιδέες του, εκτός βεβαίως αυτών που κατεδικάσθησαν για το καθεστώς της 21ης Απριλίου» [11]

 

Είναι η χρονική στιγμή από την οποία ο Νίκος Μιχαλολιάκος αρχίζει να αποκτά τη φήμη του “συνομιλητή” (για να το πούμε κομψά) με τις αρχές.

 

Λόγου χάρη, ένα σχετικό δείγμα (αν και ανώνυμο) που έτυχε να διαβάσουμε είναι το εξής:

 

«Δεν αποτελεί μυστικό ότι ο προδότης είναι ΕΝΑΣ ΚΑΙ ΜΟΝΟΣ: ο ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ. Αυτός είναι που για να μη δικασθεί (1978) αντάλλαξε το φάκελο της υπόθεσής του με την ίδρυση της ΧΑ για να μπορεί το κράτος να ελέγχει τον πατριωτικό χώρο. Τότε ο ανεψιός του Διοικητή Ασφαλείας Μιχαήλ Λάου, ο Γ. Η. κατάφερε να μπλέξει τον ανόητο Ν. Μιχαλολιάκο εμφανίζοντάς τον να μιλά για πυροκροτητές και εκρηκτικά από τηλεφώνου. Η συνομιλία καταγράφηκε και αμέσως απαγγέλθηκε κατηγορία στο Ν. Μιχαλολιάκο για σύσταση συμμορίας και κατοχή εκρηκτικών. [...] Ο Γ. Η. που παγίδευσε τον Νίκο Μιχαλολιάκο ζει, μας μίλησε [...]. Μας υποσχέθηκε να μας δώσει και πολύ ενδιαφέροντα έγγραφα που μας άφησε και διαβάσαμε με καταθέσεις αποκαλυπτικές του νεαρού τότε αρχιρουφιάνου Ν. Μιχαλολιάκου εναντίον, επίσης νεαρών, ομοϊδεατών».[12]

 

Δεν ξέρουμε εάν έχουν βάση όλα αυτά.
Αυτό που γνωρίζουμε όμως, μετά βεβαιότητας, είναι το εξής:
Σύμφωνα με τις εφημερίδες, και όπως σημειώσαμε παραπάνω, η επιχείρηση σύλληψης των 9 βομβιστών διήρκεσε μια εβδομάδα, από 24/07/1978 έως 31/07/1978, οπότε και ανακοινώθηκαν οι συλλήψεις, ενώ οι δύο πρώτοι που φόρεσαν χειροπέδες ήταν οι ένστολοι Νίκος Μιχαλολιάκος και Αθανάσιος Καρακατσάνης, επίσης ΔΕΑ.

 

Με μεγάλη μας (όχι και τόσο) έκπληξη, διαπιστώνουμε ότι ο Νίκος Μιχαλολιάκος έδωσε την δεύτερη (συμπληρωματική) κατάθεση την Πέμπτη 27 Ιουλίου 1978.
Αξίζει τον κόπο να δούμε την κατάθεση αναλυτικά.

 

«Βʼ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΥ

“Εν Αθήναις τη 27/7/1978 ημέρα Πέμπτην και ώραν 23.10 ενώπιον ημών του Υπαστυνόμου Αʼ Γαρδίκα Χρήστου παρουσία και του ως 2ου ανακριτικού υπαλλήλου προσληφθέντος Υπαστυνόμου Αʼ Κοκκονάκη Γεωργίου ενεφανίσθη ο κληθείς μάρτυς ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ όστις ερωτηθείς περί της ταυτότητός του εδήλωσεν ότι ονομάζεται ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ του Γεωργίου και της Ουρανίας, (επαγγέλεται τον) υπηρετεί εις τον στρατόν ως Δ.Ε.Α., εγεννήθη εις Αθήνας Επαρχίας Αττικής Νομού Αττικής και κατοικεί εις Μυτιλήνην Λόχος Διοικήσεως 22 Λ.Τ.Ε. και μονίμως Φιλολάου 147 συνοικία ή προάστειον Παγκράτι, τυγχάνει άγαμος, γενν. 1957 Έλλην. Τα ανωτέρω στοιχεία ταυτότητός του προκύπτουσιν εκ του επιδειχθέντος εις ημάς υπʼ αριθ. 6482 δελτίου ταυτότητος εκδοθέντος την 23-11-77 υπό της Σ.Ε.Α.Π.

Ερώτηση: Τι έχεις να καταθέσεις συμπληρωματικώς προς την υπό ιδίαν ημερομηνίαν δοθείσαν κατάθεσιν;;;
Απάντηση: Δεν έχω να καταθέσω τίποτα συμπληρωματικώς. [Σ.Σ.: Λέει τίποτα. Για να δούμε].
[...]
Ερώτηση: Μπορείς να αναφέρεις τα ονόματα αυτών των ατόμων και να μας πεις τις μετʼ αυτών σχέσεις σου;;;
Απάντηση: Είναι όλα τα άτομα που προανέφερα στην προηγούμενη κατάθεση μου και επιπλέον ο ΠΑΓΩΝΗΣ Αχιλλέας[Σ.Σ.: Δίνει έναν]. Τον Παγώνη τον γνώρισα μέσο του ΝΤΑΣΚΟΥΡΕΛΟΥ Νικόλαου [Σ.Σ.: Δίνει δεύτερο] με τον οποίο γνωριζόμαστε από μικρά παιδιά, είμαστε και γείτονες. Ο Παγώνης έχει πλούσια δισκοθήκη και διά αυτό έχω πάει 5-6 φορές στο σπίτι του για να ακούσω δίσκους. Άλλες σχέσεις μαζί του δεν έχω.
Ερώτηση: Εις την υπʼ αριθμό 31 κατασχεθείσα επιστολή του Καλέντζη προς εσέ με ημερομηνία 3/1978 αναφέρει το όνομα “Θανασάκης” και τον χαρακτηρίζει σαν ανεκτίμητο κεφάλαιο της μελλοντικής “σποράς και θέρους”. Ποιος είναι ο Θανασάκης; και τι εννοεί “σπορά και θέρους”;;;
Απάντηση: Δεν γνωρίζω τι εννοεί γιατί δεν μιλάει συγκεκριμένα.
Ερώτηση: Εις τας κατασχεθείσας επιστολάς σου υπάρχει επιστολή που υπογραμμίζεται με την λέξη Νίκος. Ποιός σου απηύθυνε την επιστολή και ποίες οι μετʼ αυτού σχέσεις σου;;;
Απάντηση: Ονομάζεται ΤΣΑΜΗΣ Νικόλαος [Σ.Σ.: Δίνει τρίτο] . Μένουμε στον ίδιο δρόμο στην οδό Φιλολάου και είμαστε φίλοι από το 1974. Πολιτικώς και αυτός έχει εθνικοσοσιαλιστικάς ιδέας. Ο Τσάμης κατά πάσα πιθανότητα πρέπει να υπηρετεί στην Λήμνο, είναι έφεδρος αξιωματικός της Σ.Ε.Α.Π. [... ] Γιώργος είναι ο ΝΙΚΗΤΕΑΣ Γεώργιος [Σ.Σ.: Δίνει τέταρτο] . Τον Άρη τον ξέρω αλλά μου διαφεύγει το επώνυμόν του. [Σ.Σ.: Δίνει πέμπτο, αν και αυτός στάθηκε τυχερός γιατί ο Μιχαλολιάκος δεν ήξερε το επώνυμό του] Δημήτρης είναι ο ΠΑΠΟΥΤΣΑΣ [Σ.Σ.: Δίνει έκτο]
[...] Θανάσης πιθανώς είναι ο ΚΑΡΑΚΑΤΣΑΝΗΣ [Σ.Σ.: Δίνει έβδομο]. Αιμίλιος πρέπει να είναι ο ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ [Σ.Σ.: Δίνει όγδοο]. Με τους ανωτέρω είμαι γνωστός και με τους Νικητέα, Τσάμη, Παπουτσά και Καρακατσάνη είμαι και φίλος”» [13]

 

Οχτώ ονόματα συναγωνιστών, γνωστών και φίλων. Οχι άσχημα για μια “Βʼ συμπληρωματική κατάθεση”, από έναν “σκληρό αγωνιστή που καταδιωκόταν για τις ιδέες του”. Ούτε που θα ήθελε να μάθει ο τωρινός χρυσαυγίτης πόσους έδωσε στην κύρια κατάθεση. Και βεβαίως, η ημερομηνία (Πέμπτη 27/07/1978) έχει μεγάλη σημασία, μιας και ο Νίκος Μιχαλολιάκος ήταν ο πρώτος που συνελήφθη. Συνεπώς, ενδέχεται να είναι βάσιμες οι κατηγορίες των πρώην συναγωνιστών του σε αυτήν την υπόθεση, ότι δηλαδή αυτός μίλησε και τους έδωσε όλους.

 

Στη συνέχεια της υπόθεσης, στις 26/09/1978 παραπέμπονται οι 4 από τους 10 βομβιστές (Νίκος Μιχαλολιάκος, Γεώργιος Ηλιόπουλος, Δημήτριος Παπουτσάς και Αλέξανδρος Μαριούκλας), όχι όμως με τον αντιτρομοκρατικό Νόμο 774/78, αλλά για το 495/76 περί όπλων και εκρηκτικών..
Η τύχη του Νίκου Μιχαλολιάκου για άλλη μια φορά τον ευνοεί. Οι άλλοι 6 απαλλάσσονται με το 835/78 βούλευμα της 09/10/1978 (όχι όμως και ο Αριστοτέλης Καλέντζης). [14]

 

Η δίκη ξεκινάει στις 27/11/1978 στο Πενταμελές Εφετείο. Οι συνήγοροι υποβάλλον αίτημα αναβολής για να κληθούν πυροτεχνουργοί που είχαν εξετάσει τα υλικά τα οποία οι κατηγορούμενοι είχαν ομολογήσει ότι είχαν στην κατοχή τους. Το δικαστήριο έκανε δεκτό το αάιτημα [15]

 

Στο εδώλιο.

 

Στις 15/01/1979 αρχίζει ξανά η δίκη των 4 στο πενταμελές Εφετείο. Την πρώτη μέρα ο Νίκος Μιχαλολιάκος “κάνει τον άρρωστο” και το δικαστήριο δίνει εντολή να εξεταστεί από ιατροδικαστή. Την επομένη ο Νίκος Μιχαλολιάκος “αισθάνεται καλύτερα” και η δίκη συνεχίζεται. Οι μάρτυρες κατηγορίας αστυνομικοί Μιχαήλ Λάος και Ιωάννης Πιέρρος καταθέτουν:

 

«Ο Νίκος Μιχαλολιάκος είχε παραδώσει στον Παπουτσά μια τσάντα στην οποία υπήρχαν 11 πυροκροτητές (9 ηλεκτρονικοί και 2 πυροτεχνικοί). Ο ίδιος ο Νίκος Μιχαλολιάκος, λίγες μέρες αργότερα τηλεφώνησε στον Ηλιόπουλο να ειδοποιήσει τον παπουτσά να παραδώσει τους πυροκροτητές στον Μαριούκλα. Ο Παπουτσάς ομολόγησε (Σ.Σ.: μετά ανακάλεσε} ότι είδε στο σπίτι του Μιχαλολιάκου και μάλιστα σε ράφι βιβλιοθήκης, μια αυτοσχέδια βόμβα, έτοιμη τυλιγμένη σε χακί χαρτί από το οποίο εξείχε το φυτίλι. Στο σπίτι του Ηλιόπουλου, σε έρευνα που έγινε, βρέθηκαν σχεδιάγραμματα-υποδείγματα κατασκευής αυτοσχεδίων βομβών».

 

Παρά τη βλακεία του Μιχαλολιάκου, τελικά το δικαστήριο θα κηρύξει ένοχους τους δύο από τους 4, Μιχαλολιάκο και Μαριούκλα, σε ποινές 13 και 10 μηνών αντίστοιχα [16].

 

Στις 02/09/1979 γίνεται γνωστό ότι ο Αρειος Πάγος έκανε δεκτή αίτηση αναίρεσης του Μαριούκλα και ορίζει ότι η δίκη πρέπει να επαναληφθεί και για τον Νίκο Μιχαλολιάκο, που δεν είχε κάνει αναίρεση (!!!), λόγω του ότι η αναίρεση έχει επεκτατικό χαρακτήρα.
Η παροιμιώδης τύχη του Νίκου Μιχαλολιάκου ξαναχτύπησε [17].

 

Ριζοσπάστης 03/06/1979

 

Στη δίκη για την αναίρεση, η ποινή του Μαριούκλα μένει αμετάβλητη (οποία ατυχία), ενώ εκείνη του Νίκου Μιχαλολιάκου μειώνεται κατά 40 μέρες, από 13 μήνες σε 11 μήνες και 20 μέρες. [18]

 

***********
Λέγαμε στην αρχή του άρθρου για τον ισχυρισμό του Νίκου Μιχαλολιάκου με τον οποίο ψαρεύει (και παραμυθιάζει) νεαρά παιδιά για να τα στρατολογήσει στην εγκληματική ναζιστική του συμμορία, στηριζόμενος στην άγνοια των παιδιών αυτών:

 

«Ενώ υπηρετούσα τη θητεία μου ως Αξιωματικός των Ειδικών Δυνάμεων (Καταδρομές) σε τάγματα προκάλυψης στα σύνορα, η αστική (“καραμανλική”) “δημοκρατία” με δίωξε και με καταδίωξε, λόγω των εθνικιστικών ιδεών μου, και τελικά με καθαίρεσε και με φυλάκισε, σαν μέλος “επναστατικής εθνικιστικής τρομοκρατικής οργάνωσης που αποσκοπούσε στην κατάλυση της Δημοκρατίας”».

 

Νεαρέ χρυσαυγίτη που διαβάζεις,
έπειτα από όλα όσα είπαμε παραπάνω, νομίζουμε ότι ο τίτλος του παρόντος άρθρου πρέπει να σε κάνει να σκεφτείς λίγο για το παραμύθι που ο “αρχηγός” σου πουλάει τόσα χρόνια.
Παρά τις δήθεν “επωμίδες” και τα “εκρηκτικά”, ο Νίκος Μιχαλολιάκος είναι ψεύτης, βλαξ, καταδότης και Γιώτα-4.
_________________________________________
[1] Χρυσή Αυγή, Ιδεολογική διακήρυξη, http://xryshaygh.wordpress.com/neolaia/

 

[2] (Συνέντευξη στην ΕΡΤ, 29/04/2012, από το σημείο 08.00′ και μετά) http://www.ert.gr/sinentefxis-sti-net/item/10713-Michaloliakos-%28Chrysh-Aygh%29-%C2%ABTa-agatha-ths-legomenhs-Dhmokratias-einai-chreokopia,-lathrometanastes,-skandala%C2%BB

 

[3] Ελευθεροτυπία, 03/08/1978

 

[4] Νίκος Μιχαλολιάκος, Εχθροί του καθεστώτος, εκδόσεις Ασκαλών, Αθήνα, 2000, σελίδα 21

 

[5] Γιώργος Κρεμμυδάς, Οι άνθρωποι της δικτατορίας μετά τη χούντα, εκδόσεις Εξάντας, 1984, σελίδα 140

 

[6] Νίκος Μιχαλολιάκος, ό.π., σελίδες 18-19

 

[7] Ριζοσπάστης, 29/07/1978

 

[8] Γιώργος Κρεμμυδάς, ό.π., σελίδες 168-175

 

[9 Ιός, Η ξεχασμένη τρομοκρατία, Ελευθεροτυπία 29/09/2002, http://www.iospress.gr/ios2002/ios20020929b.htm

 

[10] Ελευθεροτυπία, 02/08/1978

 

[11] Νίκος Μιχαλολιάκος, ό.π., σελίδα 21

 

[12] Ιστολόγιο http://xrysiaygi.blogspot.com [Πρόσβαση 01/10/2010]

 

[13] Φωτοτυπία της κατάθεσης βρίσκεται και στο βιβλίο του Χάρη Κουσουμβρή, Γκρεμίζοντας το μύθο της Χρυσής Αυγής, εκδόσεις Ερεβος, Πειραιάς, 2004, σελίδες 133-136, κλικ εδώ. Είναι γνωστό ότι οι χρυσαυγίτες δεν φημίζονται για την ευφυιία τους, και πράγματι βλέπουμε εδώ ότι ο Κουσουμβρής, ενώ κατηγορεί τον Νίκο Μιχαλολιάκο για καταδότη, ο ίδιος δεν έχει πάρει χαμπάρι ότι ο Νίκος Μιχαλολιάκος έδωσε τους συναγωνιστές του, ΠΡΟΤΟΥ αυτοί συλληφθούν, μιας που μπέρδεψε την ημερομηνία 27/07/1978 και την νόμισε για 27/07/1979. Ομως Πέμπτη έπεφτε η 27η Ιουλίου 1978 και όχι 1979.
Στο τέλος του άρθρου υπάρχει αρχείο pdf με την εν λόγω κατάθεση του Νίκου Μιχαλολιάκου

 

[14] Γιώργος Κρεμμυδάς, ό.π., σελίδα 173

 

[15] Γιώργος Κρεμμυδάς, ό.π., σελίδα 175

 

[16] Γιώργος Κρεμμυδάς, ό.π., σελίδες 177-178

 

[17] Ριζοσπάστης, 03/06/1979

 

[18] Γιώργος Κρεμμυδάς, ό.π., σελίδα 194

 

************************************************************************

 

Η Βʼ κατάθεση Μιχαλολιάκου σε αρχείο pdf

 

http://www.scribd.com/doc/92309646

 

http://xyzcontagion.wordpress.com/2012/05/04/epomides-ekriktika-mixaloliakos/#more-1939

Πέμπτη 10 Μαΐου 2012

Τον ναζισμό τον τσακίζεις... δεν τον ψηφίζεις!

Αντιφασιστική συγκέντρωση Πέμπτη 10 Μάη στις 5:00 μ.μ., στην Πλατεία Βικτωρίας Μικροφωνική αντιπληροφόρησης Τετάρτη 9 Μάη στις 5μμ, στην Πλατεία Βικτωρίας [Ενημέρωση] Μια σύγχυση πλανάται μέσα στα κεφάλια των αγανακτισμένων και δυσαρεστημένων από το πολιτικό σύστημα ψηφοφόρων. Η σύγχυση του φασισμού και του ναζισμού. Μια σύγχυση που μπροστά της η αστική δημοκρατία στέκει αμήχανη παραμένοντας ανίκανη να την ξεδιαλύνει και να την αποκηρύξει. Και πώς θα μπορούσε άραγε να το κάνει όταν η ίδια αυτή αστική δημοκρατία έχει εκφασιστεί τόσο πολύ που είναι αδύνατον πλέον να θέσει τις διαχωριστικές γραμμές. Οι φασίστες βρίσκονται ήδη στο κοινοβούλιο. Είναι αυτοί που παραμονές εκλογών εξαρθρώνουν θεαματικά "τρομοκρατικές" οργανώσεις, είναι αυτοί που παραμονές εκλογών επιτίθενται με πογκρομ ενάντια στους μετανάστες αντιμετωπίζοντάς τους σαν σκουπίδια έτοιμα να τα ρίξουν στη χωματερή -τα ανακαινισμένα στρατόπεδα συγκέντρωσης- στην Αμυγδαλέζα αλλά και σε όλη την χώρα. Είναι αυτοί που ονειρεύονται φουνταρισμένες βάρκες γεμάτες μετανάστες και αυτοί που τους πυροβολούν μπροστά στα τείχη αποκλεισμού που φτιάχνει η δημοκρατία τους. Είναι αυτοί που παραμονές εκλογών, εφευρίσκουν την υγειονομική απειλή της κοινωνίας στο πρόσωπο μερικών οροθετικών γυναικών. Είναι αυτοί οι βαθιά ρατσιστές που προχωρούν ακάθεκτοι στη διαπόμπευση των θυμάτων τους. Είναι αυτοί που αποκαλούν όλους τους αγωνιστές και αγωνίστριες αυτού του τόπου τρομοκράτες αναβαθμίζοντας με ραγδαίους ρυθμούς τους τρομονόμους τους. Είναι αυτοί που αφού εξαθλίωσαν τη ζωή μας, αφού καταστρατήγησαν όλα τα εργασιακά δικαιώματα έρχονται να διαλύσουν την υγεία, την παιδεία, αυτοί που με την πρόφαση της «ανάπτυξης», καταλήστεψαν κάθε φυσικό πλούτο αυτού του τόπου και ξεπούλησαν τα δημόσια κοινωνικά αγαθά, καθιστώντας τα πανάκριβη πολυτέλεια για τους σκληρά αγωνιζόμενους εργαζόμενους. Είναι αυτοί που αφού δημιούργησαν τη φούσκα της κρίσης υπέγραψαν στη συνέχεια άνευ όρων τα μνημόνια για να μετέτρεψαν τη χώρα στο τέλειο πειραματόζωο καταστολής και απολυταρχίας μέσα από την κατάλυση όλων των δικαιωμάτων μας και μέσα από την επιχειρηματικού μοντέλου διακυβέρνηση, των πολυεθνικών και του ΔΝΤ. Αυτοί είναι στα έδρανά τους εδώ και πολλά χρόνια, και είναι οι φασίστες! Από τις 6 Μάη τα έδρανα αυτού του ψευδώς αποκαλούμενου αστικού κοινοβουλίου θα φιλοξενήσουν την παρακρατική συμμορία χιτλερικής έμπνευσης. Είναι το βαθύ κράτος, οι ναζί που θα κάνουν τη βρωμοδουλειά για τους θεσμικούς φασίστες. Είναι όλοι εκείνοι οι μαχαιροβγάλτες που φόρεσαν κουστούμια για να πλασαριστούν σαν πολιτική δύναμη που μάλιστα έχει και ρεύμα! Όλοι αυτοί οι υπόδικοι και δολοφόνοι μεταναστών και μη, που φαντασιώνονται την επαναλειτουργία των τόπων της χουντικής εξορίας. Αυτοί που φωτογραφίζονται υπό τη σκιά των ναζιστικών συμβόλων, αυτοί που χασκογελάνε ηλίθια και υποκλίνονται αυτάρεσκα μπροστά στη θηριωδία του ναζισμού. Αυτοί που διατάζουν στρατιωτικά, εργαζόμενους δημοσιογράφους να σηκωθούν μπροστά στη θέα του παραληρηματικού αρχηγού τους. Αυτοί οι ανύπαρκτοι καρπαζοεισπράκτορες από το ανταγωνιστικό κίνημα στο δρόμο, δεν αναγνωρίζονται σαν πολιτικό κόμμα ούτε καταχωρούνται σαν τέτοιο, παρά μόνο στους κόλπους των δυνάμεων καταστολής οι οποίοι και τους προστατεύουν. Η κοινωνία και οι αγωνιστές τους αναγνωρίζουν σαν την παρακρατική χιτλερική συμμορία που για την ώρα εξυπηρετεί το φασισμό της εξουσίας. Η αστική "δημοκρατία" όμως θα τους ανεχτεί, θα κάνουμε κι εμείς το ίδιο;

Κυριακή 6 Μαΐου 2012

AYTOI EINAI OI NEONAZIΣΤΕΣ ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ ΤΗΣ ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ

 
Άναδημοσίευση από το Jungle-Report

http://jungle-report.blogspot.com/2012/05/2.html

"Στην έρευνα που πρόκειται να ακολουθήσει,

εντοπίσαμε και καταγράψαμε μερικές από τις πιο

τρανταχτές υποψηφιότητες της Χρυσής Αυγής,

με έμφαση στις ιδεολογικές πεποιθήσεις τους

αλλά και τις ευρύτερες ενασχολήσεις τους

στα πλαίσια του «εθνικιστικού αγώνος»."
Τις τελευταίες εβδομάδες το διαδίκτυο κατακλύστηκε από απροσδιόριστου αριθμού άρθρα που έκρουαν τον κώδωνα του κινδύνου για το ενδεχόμενο να εισέλθει στο κοινοβούλιο η νεοναζιστική Χρυσή Αυγή (ΧΑ). Δεκάδες ντοκουμέντα μέσα από χρυσαυγίτικα έντυπα που αποδεικνύουν χωρίς αμφιβολία το νεοναζιστικό και εγκληματικό χαρακτήρα της οργάνωσης δημοσιεύτηκαν στα blogs και στα social medias, προκαλώντας σοκ σε όσους δεν γνώριζαν τον βίο και την πολιτεία της. Τα ντοκουμέντα αυτά αναδημοσιεύτηκαν στη συνέχεια και από αρκετές εφημερίδες και περιοδικά.


Ένα από τα άρθρα που έκανε τον γύρο του διαδικτύου ήταν το αφιέρωμα του JUNGLE-Report «Φάκελος Χρυσή Αυγή» , το οποίο παρέθετε μια σειρά αδιάψευστων στοιχείων, τεκμηριώνοντας τη βαθιά φιλοχιτλερική, σατανοπαγανιστική και γερμανοτσολιάδικη ψυχή της Χ.Α. που μάταια προσπαθεί σήμερα να αποκρύψει, προς άγραν χριστιανορθόδοξων και πατριωτικών ψήφων.

Εύλογα γεννήθηκε το ερώτημα σε όσους για πρώτη φορά ήρθαν σε επαφή με το εμετικό παρελθόν της Χ.Α., πώς κατάφερε μια συμμορία που 15 και 20 χρόνια πριν ήταν ταυτισμένη με ότι πιο περιθωριακό και χουλιγκανικό κινιόταν στις γειτονιές της Αθήνας, να διεκδικεί, και μάλιστα με αξιώσεις, την είσοδό της στο ελληνικό κοινοβούλιο.

Οι εξηγήσεις που έχουν δοθεί για την άνοδο των φασιστοειδών είναι πολλές: αύξηση εγκληματικότητας ως συνέπεια των πολιτικών του Μνημονίου, ανεπάρκεια κρατικού μηχανισμού ως προς την αντιμετώπιση της παραβατικότητας, ανασφάλεια των μικρομεσαίων κοινωνικών στρωμάτων, υποβάθμιση ζωής στο κέντρο της Αθήνας, πλήρης αναξιοπιστία των δυο μεγάλων κομμάτων, διάχυση ρατσισμού από τα ΜΜΕ, ραγδαίος εκφασισμός της πολιτικής ζωής και πολλά άλλα.

Στιγμιότυπο από το 1ο συνέδριο της Χ.Α., 1990. Όταν ο Μιχαλολιάκος και η παρέα του
δεν έρχονταν σε δύσκολη θέση να απολογηθούν σε κανένα "αστοδημοκρατικό σκουπίδι"
για τις άριες γερμανοναζιστικές καταβολές τους.

Υπάρχει όμως και μια παράμετρος που ελάχιστοι έχουν επισημάνει: η Χ.Α. για πολλά χρόνια ήταν καλυμμένη με ένα σχεδόν μυθολογικό περίβλημα. Ο συνωμοτισμός και η μυστικοπάθεια που τη χαρακτήριζαν τα πρώτα χρόνια της εμφάνισής της ως «εταιρείας ιδεολογικών μελετών» έμελλαν να την περιβάλουν με ένα είδος μυστηριακής αίγλης. Το φαντασιακό αυτό ενέτειναν δημοσιεύματα της εποχής που την έκαναν να μοιάζει με ένα είδος μασονικής στοάς.

Στις αρχές της δεκαετίας του ‘90, τα πράγματα άλλαξαν. Η Χ.Α., εκμεταλλευόμενη τον εθνικιστικό παροξυσμό του Μακεδονικού και την άφιξη των πρώτων μεταναστευτικών ρευμάτων, θεώρησε ιδανική ευκαιρία να εξωτερικευτεί, λειαίνοντας (στην έξω εικόνα της τουλάχιστον) τη φιλογερμανική ναζιστική της ρητορική και πλασάροντας ένα είδος «λαϊκού εθνικισμού» επί το ελληνοκεντρικότερο.

Από το 1993 που αύξησε την πολιτική δράση της, εκδίδοντας την ομώνυμη εβδομαδιαία φυλλάδα της, η Χ.Α. επιχείρησε να βγει από το περιθώριο των γραφείων της όπου πραγματοποιούνταν «εθνικοσοσιαλιστικές ιδεολογικές μελέτες». Θέλησε να περάσει το προφίλ ενός «κινήματος αγωνιστών» του «πεζοδρομίου», το οποίο ήθελε να «ανακαταλάβει» έστω και με αιματηρό τρόπο.

Όσες φορές ακούγαμε από τα ΜΜΕ για χτυπήματα, τραμπουκισμούς και τραυματισμούς κατά μεταναστών, αριστερών και άλλων «αντιφρονούντων» πληροφορούμασταν ότι αυτά προέρχονταν από «μέλη της χρυσής αυγής». Δεν ξέραμε όμως ποιοι είναι αυτοί που απαρτίζουν τα «μέλη της χρυσής αυγής», γιατί αυτά παρέμεναν στην ανωνυμία. Όσες φορές μαθαίναμε τα ονοματεπώνυμά τους ήταν επειδή οι άνθρωποι αυτοί συλλαμβάνονταν ενώ διέπρατταν κάποια αξιόποινη πράξη και οι υποθέσεις τους οδηγούνταν στα δικαστήρια. Μόνο έτσι κάποια μεμονωμένα «μέλη της χρυσής αυγής» αποκτούσαν όνομα και επώνυμο (κορυφαία στιγμή η επικήρυξη του Αντώνη ή «Περίανδρου» Ανδρουτσόπουλου μετά το περιστατικό της δολοφονικής επίθεσης στον Δ. Κουσουρή έξω από τα δικαστήρια της Ευελπίδων στις 14/6/1998, οπότε και το όνομα του επικηρυχθέντος έγινε γνωστό στο πανελλήνιο).



Παρόλαυτά η Χ.Α. παρέμενε στη …σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού. Με τρανταχτή εξαίρεση τον Μιχαλολιάκο, η δράση του οποίου είχε γίνει γνωστή ήδη από τη δεκαετία του '70, με την καταδίκη του για κατοχή και χρήση εκρηκτικών υλών, η ταυτότητα των περισσότερων στελεχών της Χ.Α. ήταν γνωστή μόνο στις Αρχές.

Η επανεκκίνηση της δράσης της οργάνωσης τοποθετείται το 2007. Είχαν προηγηθεί επτά χρόνια θολών εκλογικών συνεργασιών (εθνικές εκλογές 2000 με τη συμμετοχή στην «Πρώτη Γραμμή» του Πλεύρη, νομαρχιακές εκλογές 2002 με τη συμμετοχή στα ψηφοδέλτια του Καρατζαφέρη), αποτυχημένων «συμμαχιών» («Πατριωτική Συμμαχία», κόμμα-μαϊμού των Μιχαλολιάκου-Ζαφειρόπουλου) και ένα μικρό χρονικό διάστημα υποτιθέμενης «αναστολής» της λειτουργίας της.



Στην καμπή αυτή, η Χ.Α. εντείνει την δράση της όπως τη γνωρίζουμε σήμερα από τα αντιμεταναστευτικά πογκρόμ στον Άγιο Παντελεήμονα, στο Αιγάλεω, στην πλατεία Αττικής, στην Ομόνοια και αλλού. Στελέχη της οργάνωσης αρχίζουν πλέον να αποκτούν ονοματεπώνυμο και υπόσταση, να απευθύνονται σε πρόθυμα ακροατήρια «αγανακτισμένων κατοίκων», να γίνονται το επίκεντρο των τηλεοπτικών δελτίων ειδήσεων.

Σε εκείνη ακριβώς τη φάση, το διαδίκτυο έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο στην προπαγάνδιση των δράσεων της Χ.Α. Ενώ παλιότερα οι δραστηριότητες της Χ.Α. απευθύνονταν σε ένα πολύ μικρό αριθμό μελών που επισκέπτονταν τα γραφεία και τις εκδηλώσεις της, με την κατακόρυφη αύξηση των ιστολογίων, την εμφάνιση του youtube και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, τα παραληρήματα του φυρερίσκου Μιχαλολιάκου, οι βιβλιοπαρουσιάσεις του «λογοτέχνη» Κασιδιάρη, οι τραμπουκισμοί του Παναγιώταρου και πολλά άλλα άρχισαν να γίνονται κτήμα όλων όσων χρησιμοποιούν το ίντερνετ.

Οι εθνικιστικές και «ελληνόψυχες» δράσεις φτάνουν με ένα «κλικ» στην οθόνη του υπολογιστή μας. Το προφίλ του ξυρισμένου με την ελληνική σημαία για φουλάρι, αρχίζει να μας κάνει add και poke στο facebook. Να κάνει share την προπαγάνδα του. Ενίοτε μας απειλεί με προσωπικά μηνύματα σε άπταιστα greeklish.

"spy anthellina to anekdoto me ton xorofilaka kai to xantaki to ksereis?? tha protagonistiseis se tetoio anekdoto se ligo kairo kai den tha eisai o xorofilakas! sieg heil arxidi"

Oι νεοναζί γίνονται …mainstream.

Το ίδιο και οι αρρωστημένες ιδέες τους, που φτάνουν άμεσα σε μια απαίδευτη μερίδα της νεολαίας που δεν διαθέτει τα απαραίτητα μορφωτικά και ιδεολογικά εργαλεία να τις επεξεργαστεί.

Χρειάστηκαν μερικές εκλογικές αναμετρήσεις (ευρωεκλογές και βουλευτικές 2009, δημοτικές 2010), για να διαπιστώσουμε ότι οι δήθεν αόρατοι χρυσαυγίτες «τιμωροί της νύχτας» διαθέτουν πρόσωπο και ταυτότητα.

Στην έρευνα που πρόκειται να ακολουθήσει, εντοπίσαμε και καταγράψαμε μερικές από τις πιο τρανταχτές υποψηφιότητες της Χ.Α., με έμφαση στις ιδεολογικές πεποιθήσεις τους αλλά και τις ευρύτερες ενασχολήσεις τους στα πλαίσια του «εθνικιστικού αγώνος».

Ελπίζουμε έτσι να σας διευκολύνουμε στη σταυροδότηση προσώπων της συμμορίας, που φιλοδοξεί να «ξεβρωμίσει τον τόπο» εισερχόμενη στο κοινοβουλευτικό τσίρκο με τις ευλογίες του εκλογικού σώματος.


ΝΙΚΟΣ ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ - από τον Αδόλφο στο ροζ ξενοδοχείο.


Πας ότι να 'ναι, αχταρμάς

Ο πιο αναγνωρίσιμος και προβεβλημένος χρυσαυγίτης είναι ο ίδιος ο ιδρυτής της Χ.Α. Νίκος Μιχαλολιάκος. Το ελληνικό διαδικτυακό κοινό είχε την ευκαιρία να μάθει πολλά εδώ και εβδομάδες για τον φύρερ της οργάνωσης και το… πλούσιο βιογραφικό του: ένταξη στην ακροδεξιά δράση ήδη από την εφηβεία του, ξυλοδαρμοί δημοσιογράφων στην κηδεία του αρχιβασανιστή Μάλλιου, εγκλεισμός του στις φυλακές για τοποθέτηση εκρηκτικών υλών σε κινηματογράφους, έκδοση περιοδικού «Χρυσή Αυγή», αρχηγία νεολαίας ΕΠΕΝ (λίγο πριν τον διαδεχτεί ο Μάκης Βορίδης), παγανισμοί, ποιήματα υπέρ …του σατανά, φιλοναζιστικά άρθρα, καταγγελίες για συνεργασία του με την ΚΥΠ, ίντριγκες, συνωμοσίες, κατηγορίες για ρουφιάνεμα «συναγωνιστών», αποκαλύψεις για ιδιοκτησία ροζ ξενοδοχείου και ένα σωρό άλλα που ξεφεύγουν από τους σκοπούς του παρόντος άρθρου.

Για όποιον θέλει να μάθει πιο αναλυτικά σχετικά με τον μελαμψό εκπρόσωπο της άριας φυλής με τη στριγκιά φωνή, μπορεί να μεταβεί ενδεικτικά σε αυτόν τον σύνδεσμο.
Πολύ αποκαλυπτική είναι και η έρευνα του ιστολογίου XYZ Contagion για τα «ένδοξα» πεπραγμένα του Μιχαλολιάκου στη διάρκεια της στρατιωτικής του θητείας. Αν όμως έχετε διάθεση για κουτσομπολιό, μπορείτε να επισκεφθείτε το κλασικό Μιχαλολιάκος + ΚΥΠ = LOVE, ένα παλιό ποστ στο indymedia που ξεκίνησε το 2003 σαν ξεκατίνιασμα μεταξύ χρυσαυγιτών και συνεχίζει να ενημερώνεται…



Όλοι οι «άνθρωποι του αρχηγού»

Στην επίσημη ιστοσελίδα της Χ.Α. αναφέρεται ότι τα ψηφοδέλτια της οργάνωσης είναι «πλαισιωμένα με ανθρώπους καθαρούς, που δεν έχουν καμία σχέση με το καθεστώς της ρεμούλας και της διαπλοκής. Άνθρωποι από όλες τις κοινωνικές τάξεις. Εργαζόμενοι, οικογενειάρχες, επιστήμονες σαλπίζουν την ένωση του Ελληνικού Λαού ενάντια στην κλεπτοκρατία και την φαυλοκρατία, κάτω από την σημαία της Χρυσής Αυγής».

Στο ίδιο δημοσίευμα, αμέσως πιο κάτω, τονίζεται ότι «Οι υποψήφιοι και οι υποψήφιες των ψηφοδελτίων της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ, στις εκλογές της 6ης Μαΐου, θα δώσουν έναν αγώνα Εθνικό και Ιδεολογικό, χωρίς την ελαχίστη προσωπική φιλοδοξία. Ο Αγώνας δίδεται για το Λαϊκό Εθνικιστικό Κίνημα και όχι για αξιώματα και θέσεις μέσα σε ένα αμαρτωλό καθεστώς. Ο Αγώνας είναι για Ελλάδα και Ιδανικά, για Πίστη και Ιστορία. Ο οποιoσδήποτε παλαιοκομματικού τύπου προσωπικός ανταγωνισμός μεταξύ των υποψηφίων θα παταχθεί αμείλικτα. Απαγορεύονται προσωπικά φυλλάδια και αφίσες υποψηφίων. Όλοι στρατιώτες της Ιδέας και τίποτε άλλο.»

Αυτό που καταλαβαίνει κανείς από τα παραπάνω είναι ότι η Χ.Α. προσπαθεί να αποκρύψει το φασιστικό και περιθωριακό της προφίλ, τοποθετώντας στα ψηφοδέλτιά της απλούς λαϊκούς ανθρώπους, χωρίς κομματικό παρελθόν στις τάξεις της οργάνωσης. Ένα «υπερκομματικό» ψηφοδέλτιο από το λαό για το λαό. Είναι όμως έτσι τα πράγματα; Στην πραγματικότητα ο Μιχαλολιάκος έχει επιβάλει στο έπακρο ένα μηχανισμό προώθησης των στενών του συνεργατών από τον πιο σκληρό εθνικοσοσιαλιστικό πυρήνα της οργάνωσης.

Όπως καταγγέλθηκε στο ακροδεξιό μπλογκ “Vendetta”, τα ψηφοδέλτια που διακινούνταν από τα γραφεία της Χ.Α. λίγες μέρες πριν τις εκλογές ήταν σταυρωμένα με τις υποψηφιότητες που ήταν αρεστές στον «αρχηγό». Το παρακάτω απόσπασμα είναι χαρακτηριστικό για την ήττα που υπέστη ο «άβγαλτος» χρυσαυγίτης, ο οποίος έχαψε τα πομπώδη φούμαρα του φυρερίσκου για «ενότητα, αγώνα υπέρ ιδανικών, και πάταξη του προσωπικού ανταγωνισμού μεταξύ των υποψηφίων».

Χτες πήγα να πάρω ψηφοδέλτια από τα γραφεία της χρυσής Αυγής στην Δηλιγιάννη...Μπαίνοντας στα γραφεία επικρατούσε ενας πανικός αλλά και ένταση γιατί τα ψηφοδέλτια με εντολή του Μιχαλολιάκου ήταν ....σταυρωμένα με τους αρεστούς στον αρχηγό, και οι συνυποψήφιοι που ηρθαν να προμηθευτούν εφευγαν με το κεφάλι σκυφτό… Δεν διαφωνώ θα έλεγε κάποιος οτι αυτοί που ειναι στην Χ.Α τόσα χρόνια, θα πρέπει να εκλεγούν... Ομως αυτό δεν βοηθάει στην ενότητα των υποψηφίων, που έχουν ήδη αρχίσει να φαγώνονται λόγο άνισης μεταχειρίσεις τους. Τα ίδια έκανε και ο Καρατζαφέρης με τους κολλητούς του εις βάρος άλλων αγνών αγωνιστών. Δηλαδή τι τους λέει ο Μιχαλολιάκος; Οτι οι υπόλοιποι υποψήφιοι είναι γλάστρες και μπήκαν στα ψηφοδέλτια απλώς για να καλύψουν θέσεις; Ότι δεν είναι γνήσιοι εθνικιστές, ή ότι θα πρέπει, για να έχεις "εκλόγιμη τύχη" να είσαι πρώτα χρυσαυγιτης και μετά εθνικιστής. Αυτές ειναι κάποιες απο τις σκέψεις μου σαν αγνού ψηφοφόρου της Χ.Α, αλλα όχι «εθνικιστικού προβάτου» Αν ο Μιχαλολιάκος θέλει να ανοίξει το κόμμα και οχι να γίνει ενα κλειστό κλαμπ. πρέπει να αλλάξει τροπάριο, τώρα που είναι νωρίς .
Τέλος εκτός τους τέσσερις που είναι σταυρωμένοι στην β Αθηνών θέση στα ψηφοδέλτια εχει και η γυναίκα του Μιχαλολιάκου κ.Ζαρουλιά Ελένη...έλεος δηλαδή. Με τι ψυχή θα αγωνιστούν οι υπόλοιποι υποψήφιοι οταν τους βουλευτές τους έχει ήδη προγραμματίσει ο Μιχαλολιάκος; Ήμουν εκεί μισή ώρα και έφευγαν κατά εκατοντάδες τα σταυρωμένα ψηφοδέλτια...τσάμπα...για τους εκλεκτούς, ενώ ο υποψήφιος που τα θέλει ασταύρωτα θα πρέπει να τα πληρώσει!!
Μαθαίνω ότι και ο Κασιδιάρης είναι και αυτός συγγενής του, αληθεύει;
Ο αγνός εθνικιστής που θέλησε να κατέβει υποψήφιος, ρισκάροντας το μαγαζί του αν έχει, μην του το κάψουν, το βρίσιμο που θα ακούει από τους ανίδεους ων ναζιστής και φασίστας, τις επιθέσεις που θα δεχτεί από τα αναρχοκουμούνια …εχει και την απαξίωση του κομματικού μηχανισμού της Χρυσής Αυγής. Μπράβο ωραία αρχή!
Πηγή: http://ventetta.blogspot.com/2012/04/blog-post_6728.html

Καμιά εντύπωση δεν πρέπει να προκαλεί αυτή η τακτική -το μόνο ίσως που προκαλεί εντύπωση, είναι ότι αυτός ο κακομοίρης ψάχνει για δημοκρατία μέσα στα γραφεία της Χρυσής Αυγής.
Ο Μιχαλολιάκος επιθυμεί διακαώς να στρογγυλοκαθίσει στα έδρανα της Βουλής μαζί με τους μπράβους του, τους συνεργάτες του, τα πιο πιστά και υποταγμένα μαντρόσκυλα του κομματικού του μηχανισμού. Γι’ αυτό καταρχήν απέφυγε με επιμέλεια να τοποθετήσει στα ψηφοδέλτια πρώην στελέχη του Λά.Ο.Σ., για τον φόβο της μελλοντικής αποσκίρτησής τους προς άλλα κόμματα.

Φαίνεται τελικά πως στην περίπτωση του χρυσαυγίτικου μαντριού δεν ισχύει το «Όλους εμάς ενώνει η Ελλάς» του έτερου κωλοτούμπα λαοπλάνου, αλλά η προσήλωση στα ιδεώδη που εκφράζει το μουστακάκι του Αδόλφου.


ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΠΑΣ - Ο υμνωδός του ναζισμού
ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ

Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι ο Μιχαλολιάκος τοποθέτησε πρώτο στη λίστα επικρατείας τον 50χρονο καταστηματάρχη επίπλων Χρήστο Παππά.
Πρόκειται για ένα από τα πιο παλιά ιδρυτικά στελέχη της Χ.Α., εκφραστή της γνήσιας ιδεολογικής πτέρυγας της οργάνωσης. Μέσα από την πλούσια αρθρογραφία του στα χρυσαυγίτικα έντυπα, ο Χρήστος Παππάς εκδηλώνει μια παθολογική λατρεία προς τις «προσωπικότητες» της ναζιστικής Γερμανίας.
Άρθρα του στα περιοδικά της Χ.Α. εξυμνούν τον μισάνθρωπο ναζιστή και φανατικό αντισημίτη Γιούλιους Στράιχερ:
Περιοδικό «Αντεπίθεση», τεύχος 9, Σεπτ.-Οκτ. 2002 (κλικ για μεγέθυνση)

Άρθρα του εξυμνούν τους «ηρωικώς πεσόντες Εθνικοσοσιαλιστές» κατά τη μάχη του Βερολίνου:

Περιοδικό «ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ», τεύχος 122, Ιούν.-Ιούλ. 2005 (κλικ για μεγέθυνση)


Καθώς και τους εγκληματίες …«Ιερομάρτυρες» της χιτλερικής ιδεολογίας, δηλαδή τα 11 ηγετικά στελέχη του τρίτου Ράιχ που εκτελέστηκαν μετά τη δίκη της Νυρεμβέργης. Για αυτούς τους τελευταίους μάλιστα, ο επικεφαλής του ψηφοδελτίου επικρατείας της Χ.Α. δεν παραλείπει να τονίσει ότι το άρθρο του για την …άδικη καταδίκη των ναζιστικών του προτύπων αφιερώνεται στη μνήμη τους ως «ένα μνημόσυνο Αγάπης και Προσευχής για την ψυχική τους ανέλιξη και τελειοποίηση» (!).

Περιοδικο «Resistance/Αντεπίθεση», τεύχος 15, Δεκ. 2003 (κλικ για μεγέθυνση)



ΗΛΙΑΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΡΟΣ - Ο τραμπούκος επιχειρηματίας
ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ Β' ΑΘΗΝΩΝ

Όταν ακούμε το όνομά του, το μυαλό μας πηγαίνει αυτόματα στην εικόνα του μπούλη και τσαμπουκαλή του σχολείου.
Ο Ηλίας Παναγιώταρος έχει χαρακτηριστεί ως ο «αρχιτραμπούκος» της Χ.Α. και μια γύρα στο youtube δε μπορεί παρά να μας το επαληθεύσει.
Αντιγράφουμε από σχετικό άρθρο στα ΝΕΑ:

Εισβολές και επιθέσεις
Θεωρείται το νούμερο δύο της Χρυσής Αυγής και έχει δώσει σκληρούς αγώνες για να το αποδείξει. Από το 2000 όταν και «συστήθηκε» στο ελληνικό κοινό με τη δράση της Γαλάζιας Στρατιάς, το όνομα του Ηλία Παναγιώταρου έγινε πρωτοσέλιδο για πολλούς λόγους.
Ο τελευταίος ήταν η συμβολή του στην επίθεση (δρόσισμα, κατά τον αρχηγό του) εναντίον του Πέτρου Ευθυμίου. Το 2010 είχε προηγηθεί η εισβολή του στην Παλαιά Βουλή κατά τη διάρκεια εκδήλωσης για την απόδοση της ιθαγένειας σε μετανάστες, όπου άρπαξε το μικρόφωνο και ανέλυσε τις θέσεις του κόμματος για το θέμα.
Παρουσιάζει έφεση στους προπηλακισμούς πολιτικών όπως φάνηκε και από τη συμμετοχή του στο γιαούρτωμα του Αλέκου Αλαβάνου στον Αγιο Παντελεήμονα, ενώ το όνομά του φιγουράρισε και στην υπόθεση Βαβύλη. Ο τελευταίος έκανε παραγγελίες καπέλων τζόκεϊ στον Παναγιώταρο, ο οποίος είναι ο ιδιοκτήτης του καταστήματος πώλησης στρατιωτικών ειδών «Φάλαγγα» στον Κολωνό. Στον τοίχο του καταστήματος για πολλά χρόνια περίοπτη θέση είχε το πορτρέτο του Γιώργου Παπαδόπουλου.
Ο Παναγιώταρος αποτέλεσε κατά κάποιο τρόπο «πολιτική μετεγγραφή» της Χρυσής Αυγής προς το ΛΑΟΣ. Το 2002 ο Γιώργος Καρατζαφέρης τον είχε συμπεριλάβει στους συνδυασμούς του κόμματός του για τις νομαρχιακές εκλογές. Η συνεργασία ΛΑΟΣ και Παναγιώταρου δεν ευδοκίμησε και επέστρεψε οριστικά στην οργάνωση.
Στα γραφεία της Χρυσής Αυγής στο Παγκράτι γεννήθηκε και η Γαλάζια Στρατιά, σύνδεσμος εθνικιστών οπαδών. Τον Νοέμβριο του 2001 έξω από τα παλιά γραφεία της ΕΠΟ στη Συγγρού 60 μέλη της έκαψαν την τουρκική σημαία, διαμαρτυρόμενα για το ενδεχόμενο να αναλάβουν από κοινού το Euro 2008 από η Ελλάδα και η Τουρκία. Στις 25 Μαρτίου 2007 μέλη της Γαλάζιας Στρατιάς χαιρέτισαν ναζιστικά στη διάρκεια ανάκρουσης του ελληνικού εθνικού ύμνου, οι εικόνες κάνουν τον γύρο του κόσμου και σοκάρουν το πανελλήνιο. Κάτι που είχε γίνει και τον Σεπτέμβριο του 2004 όταν η Εθνική Ελλάδος είχε χάσει από την αντίστοιχη της Αλβανίας και είχαν βγει μαχαίρια στις πλατείες. «Είμαστε εθνικιστές και το μίσος είναι υγιές συναίσθημα του ανθρώπου όταν στρέφεται ενάντια σε υπάνθρωπους», είχε δηλώσει ο ηγέτης της Γαλάζιας Στρατιάς Ηλίας Παναγιώταρος.

Προμηθευτής των σωμάτων ασφαλείας με μπλουζάκια και εξοπλισμό. Επίσης διακινητής εθνικιστικών Τ-shirts (π.χ Μοναστηράκι) αλλά και της αγαπημένης μάρκας των ανά τον κόσμο νεοναζί "Pit Bull".
Για την εμπλοκή του στο σκάνδαλο με τον Βαβύλη και παραεκκλησιαστικό (2005), πολλά στοιχεία μπορείτε να βρείτε εδώ.



ΗΛΙΑΣ ΚΑΣΙΔΙΑΡΗΣ - Το πουλέν για όλες τις δουλειές
ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΥΠΟΛΟΙΠΟΥ ΑΤΤΙΚΗΣ

Φωτό: Ο Ηλίας Κασιδιάρης σε φωτογραφία με μέλη νεοναζιστικού μουσικού συγκροτήματος, φορώντας t-shirt με στάμπα των εμβλημάτων των Waffen SS. Από το περιοδικό «ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ», τεύχος 28, Μάι.-Ιούν. 2007 (κλικ για μεγέθυνση).

Για όσους έχουν ζήσει από πρώτο χέρι τις βιαιότητες και τις αιματηρές επιθέσεις της Χ.Α., πολλά χρόνια πριν η άγνοια και η αμάθεια ορισμένων της φορέσουν το φωτοστέφανο του «πατριωτικού κινήματος», γνωρίζουν πολύ καλά τον φέρελπι νέο Ηλία Κασιδιάρη.

Αν και η πρώτη του δημόσια εμφάνιση έγινε τον Φλεβάρη του 2008 σε τηλεπαράθυρο του Mega, όπου δικαιολογούσε την αιματηρή επίθεση χρυαυγιτών σε αντιφασιστική συγκέντρωση στην οδό Σταδίου, οι δράσεις του Κασιδιάρη είναι γνωστές ήδη από τα φοιτητικά του χρόνια στη Γεωπονική.

Μακρινός συγγενής του Μιχαλολιάκου, γνωστός και ως «πουλέν ή δεξί χέρι του αρχηγού», τοποθετήθηκε πρώτος στο ψηφοδέλτιο του Υπολοίπου Αττικής. Ενδεικτικό της επιθυμίας του φυρερίσκου να έχει μαζί του στον …κοινοβουλευτικό αγώνα το πρωτοπαλίκαρό του, είναι ότι, για να φαντάζει πρώτος στο ψηφοδέλτιο Υπολοίπου Αττικής, απέκλεισε από τη λίστα κάθε άλλο υποψήφιο που το επώνυμό του άρχιζε από "Α" έως "Κ".

Ο Κασιδιάρης σε συνέντευξη τύπου με φόντο μια χειροβομβίδα του ναζιστικού στρατού
Model 24 Stielhandgranate. [http://en.wikipedia.org/wiki/Model_24_grenade]

Ήταν μια ελάχιστη ανταμοιβή στο πρόσωπο του υποψήφιου βουλευτή, που για πάνω από δέκα χρόνια προσφέρει ανιδιοτελώς τις υπηρεσίες του στο «κίνημα». Τραμπουκισμοί, δράσεις σε ΑΕΙ και ΤΕΙ που κατέληγαν σε βανδαλισμούς και μαχαιρώματα, τυφλές επιθέσεις σε ιδεολογικούς αντιπάλους, πογκρόμ και πολλά άλλα, είναι μερικά από αυτά που έχουν χρεωθεί κατά καιρούς στον Κασιδιάρη και που ο Μιχαλολιάκος αρέσκεται να αποκαλεί «μάχες για την κυριαρχία του πεζοδρομίου».

Τελευταίο (;) περιστατικό της πολυετούς δράσης του, η συνδρομή που παρείχε σε 5 δράστες οι οποίοι στις 24 Οκτωβρίου του 2007 ξυλοκόπησαν, λήστεψαν και μαχαίρωσαν καθηγητή Πανεπιστημίου Αθηνών στο χώρο στάθμευσης της πανεπιστημιούπολης στο Ζωγράφο.
Αφού οι 5 πλησίασαν το θύμα τον χτύπησαν με γκλομπς και τον μαχαίρωσαν στον μηρό, στη συνέχεια του αφαίρεσαν την ταυτότητα και έφυγαν με το αυτοκίνητο του Κασιδιάρη.
Δυστυχώς γι αυτόν αυτόπτες μάρτυρες σημείωσαν την πινακίδα του αυτοκινήτου του και έτσι εντοπίστηκε από τις αρχές.
Μάθαμε ότι, στην προσπάθειά του να δικαιολογηθεί, ισχυρίστηκε ότι εκείνη την ώρα το αυτοκίνητό του ήταν σταθμευμένο σε ένα πάρκινγκ στο Φλοίσβο, αλλά την απόδειξη δεν την προσκόμισε ποτέ, λέγοντας πως την έχασε. Όμως ο ιδιοκτήτης της καφετέριας που ανήκει το συγκεκριμένο πάρκινγκ, είπε ότι ο χώρος πάρκινγκ είναι δωρεάν και άρα είναι αδύνατον να έχει εκδοθεί απόδειξη για στάθμευση εκεί.

Ο Κασιδιάρης μετά τη διάδοση αυτού του κατορθώματός του στο διαδίκτυο, απάντησε ειρωνικά στο facebook του, χωρίς όμως να το διαψεύδει:

Καλό είναι όμως να κόψει τις εξυπνάδες και τις απειλές και να κοιτάξει το ραντεβού του με τους δικαστές και τους εισαγγελείς στη δίκη του, που θα λάβει χώρα στις 6 Ιουνίου στο Μονομελές Κακουργιοδικείο Αθηνών. Εκτός κι αν παραστήσει κι αυτός τον ψυχασθενή με ψεύτικη ιατρική βεβαίωση, όπως έκανε και η συνυποψήφιά του Θέμις Σκορδέλη για να αποφύγει τη δική της δίκη, που έχει να κάνει επίσης με ξυλοδαρμούς και μαχαιρώματα.

Ο Κασιδιάρης δεν κρατάει τις γνώσεις για τον εαυτό του, αλλά τις μοιράζεται και με τους άλλους «λεβέντες» της νεολαίας του. Εκτός από τις παραστρατιωτικού τύπου προπονήσεις των χρυσαυγιτών «μαχητών», τις οποίες οργανώνει σε ερημικές τοποθεσίες, ο Κασιδιάρης παρέχει και σε θεωρητικό επίπεδο τις εμπειρίες του γύρω από τις τεχνικές “street fighting”.

Στο παρακάτω άρθρο, που προέρχεται από το τεύχος 17 του περιοδικού «Resistance/Αντεπίθεση» της νεολαίας της Χ.Α. (Μάρτιος 2004), ο υποψήφιος βουλευτής μας μαθαίνει πώς να βγάζουμε νοκ άουτ τον αντίπαλό μας στη «μάχη του δρόμου». Το άρθρο διανθίζεται από πολύ ενδιαφέρουσες φωτογραφίες όπου ο «μαχητής» Κασιδιάρης κυλιέται στα πατώματα και παίζει κλωτσομπουνίδια με συναγωνιστή του.

Βέβαια μακριά από εμάς η ταύτιση όσων διδάσκονται πολεμικές τέχνες με πολεμοχαρείς skinheads και χουλιγκανοειδή που μόνο τους μέλημα είναι να χρησιμοποιούν φονικές τεχνικές για να τσακίζουν οποιονδήποτε αντιδρά στις ρατσιστικές «εκκαθαρίσεις» τους. Όμως ο τρόπος που η ναζιστική οργάνωση προβάλλει τέτοιου είδους τεχνικές μέσα από τα έντυπά της δεν έχουν να κάνουν με κάποια ενασχόληση για τον ελεύθερο χρόνο, αλλά προτρέπει την εφαρμογή τους στα πλαίσια της πολιτικής της επιβολής.
Από την άλλη, το εύλογο ερώτημα που τίθεται είναι, σε τι ακριβώς θα τους χρειαστούν οι τεχνικές του "ένας προς έναν"; Εκτός και αν, η προβολή τέτοιων τεχνικών στα περιοδικά τους, τούς δημιουργεί την ψευδαίσθηση πως είναι όντως ικανοί να βρούν κάποτε το θάρρος για το "ένας προς έναν" - εν αντιθέσει με την παραδοσιακή τους τεχνική "μπουλούκι με ρόπαλα και μαχαίρια προς έναν" που πάντα χρησιμοποιούσαν.

Εκτός από “street fighter”, ο υποψήφιος βουλευτής Κασιδιάρης είναι επίσης και ανερχόμενο λογοτεχνικό ταλέντο! Στις 6 Ιουνίου 2010, λίγους μήνες πριν τις δημοτικές εκλογές, ο νεαρός ευνοούμενος του Μιχαλολιάκου παρουσίασε το βιβλίο του με τον τίτλο «Τομέας Χ». Ιδιαίτερα αποκαλυπτικός είναι όταν αποκαλύπτει την έμπνευση του τίτλου, ο οποίος προέρχεται από την οργάνωση «Χ».

Η «Χ» δεν είναι άλλη από τους γνωστούς Χίτες που στη διάρκεια της γερμανικής Κατοχής προμηθεύτηκαν οπλισμό από τα SS για να καταστείλουν την αντίσταση του ελληνικού λαού προς όφελος της ναζιστικής Γερμανίας. Όπως παρουσιάσαμε στον «Φάκελο: Χρυσή Αυγή», οι ένοπλοι δωσιλογικοί σχηματισμοί της «Χ» και των Ταγμάτων Ασφαλείας ασκούν μια πρωτοφανή έλξη στους γερμανόψυχους χρυσαυγίτες, που έχουν το θράσος να κατηγορούν όλους τους άλλους σαν «εθνοπροδότες».

Το παρακάτω απόσπασμα προέρχεται από τη βιβλιοπαρουσίαση εκείνης της ημέρας:


Προσέξτε στο τέλος της ομιλίας του, όταν ο «λογοτέχνης» αναφέρεται στις «σκηνές που ζήσαμε όλοι και απολαύσαμε στις 2 Φεβρουαρίου του 2008». Με ένα χαμόγελο που αποτελεί ταυτόχρονα και «κλείσιμο ματιού» στους παρευρισκόμενους, υπονοεί την επίθεση των χρυσαυγιτών σε ανθρώπους που διαμαρτύρονταν για τη φασιστική συγκέντρωση που σκόπευαν να κάνουν οι πρώτοι στην πλατεία Κολοκοτρώνη.

Η επίθεση αυτή ήταν το αποκορύφωμα της τζάμπα μαγκιάς των θρασύδειλων νεοναζί που αυτοπροβάλλονται ως ατρόμητοι πολεμιστές, ενώ πραγματοποίησαν την έφοδό τους μέσα από τις τάξεις των ΜΑΤ, τα οποία τους κάλυψαν μέχρι την επιστροφή τους. Η επίθεση αυτή ενάντια σε άοπλους αντιφασίστες διαδηλωτές υπήρξε άλλο ένα αποτέλεσμα της άψογης διαχρονικής συνεργασίας των νεοφασιστών με το κράτος και τους κατασταλτικούς μηχανισμούς του.

Για να επανέλθουμε όμως στη βιβλιοπαρουσίαση του «street fighter λογοτέχνη», στη συνέχεια της εκδήλωσης πήρε τον λόγο ο Μιχαλολιάκος, ο οποίος εκθείασε με τα καλύτερα λόγια τον ευνοούμενό του. Δώστε προσοχή στους ναζιστικής έμπνευσης χαρακτηρισμούς όσων ασχολούνται με τη λογοτεχνία και τον πολιτισμό. Πώς συνδέει την ανάγνωση βιβλίων με τον «ακτιβισμό» («ακτιβισμός» κατά τον μιχαλολιακοβορίδειο νεολογισμό είναι το κυνήγι κεφαλών με τσεκούρια και άλλα …πολιτικά επιχειρήματα). Την «προσωπική του δικαίωση» για την ανάδειξη του «λογοτεχνικού ταλέντου» του Κασιδιάρη και διάφορα άλλα φαιδρά.


Άνοιγμα παρένθεσης. Προσέξτε ότι το μπλουζάκι που φοράει ο Μιχαλολιάκος φέρει το σήμα SS-Totenkopf, ή αλλιώς νεκροκεφαλή των Waffen SS.


Πρόκειται για τη ναζιστική μεραρχία που ευθύνεται για εκατοντάδες χιλιάδες δολοφονίες αμάχων στην Ευρώπη και στην Ελλάδα και το έμβλημα της οποίας φοράει με περηφάνια ο γ.γ. της Χρυσής Αυγής. Αφιερωμένο στους πατριωταράδες που θα τον ψηφίσουν. Κλείσιμο παρένθεσης.

Ποια είναι όμως τα «λογοτεχνικά προσόντα» του βιβλίου που ο Μιχαλολιάκος καλεί τους οπαδούς του να διαβάσουν; Απολαύστε δυο χαρακτηριστικά αποσπάσματα:


Και αν δεν σας έφτανε αυτό το γλαφυρό παραλήρημα που θα έκανε ακόμη και τον Μπρέιβικ να ανατριχιάζει από ηδονή, πάρτε άλλο ένα:

«Ο ήχος από τις εκπυρσοκροτήσεις ήταν εκκωφαντικός. Χιλιάδες μολύβδινες σφαίρες ξεχύθηκαν μεμιάς στον αέρα και ταξίδεψαν για λίγα μέτρα ελεύθερες προτού καταλήξουν στον μακάβριο προορισμό τους. Οι ανθρώπινες σάρκες και τα οστά σχίστηκαν τόσο εύκολα, όσο το βούτυρο που δέχεται τη νύξη ενός μαχαιριού. Όσοι βάδιζαν στις εσωτερικές γραμμές της πομπής επέζησαν του φονικού πυρός. Αυτοί ήταν και οι πλέον άτυχοι. Η βοή των εκρήξεων που έπληξε τα ώτα τους, καλύφθηκε μεμιάς από την φρικτή ιαχή της εφόδου. Τη στιγμή εκείνη σε όποια κατεύθυνση και αν έστρεφαν το κεφάλι τους αυτοί οι άνδρες θα έβλεπαν ακριβώς την ίδια εικόνα. Χιλιάδες σκοτεινά πρόσωπα, απόκοσμα σαν των δαιμόνων, μελαμψά και άγρια, με έντονους μύστακες και σκούρα, πυκνά μαλλιά. Οι Έλληνες βρίσκονταν παντού. Χιλιάδες πολεμιστές ντυμένοι στα μαύρα είχαν με μία δρασκελιά κατέβει από τους λόφους και ξεχύνονταν με μανία καταπάνω τους. Μέσα σε λίγες μόνο στιγμές η πομπή των θηραμάτων είχε αρχίσει να σφαγιάζεται χωρίς έλεος. Άοπλοι και αδύναμοι οι Αλβανοί δέχθηκαν αγόγγυστα τη μοίρα τους. Όσα χέρια υψώνονταν στην πρωτογενή θέση άμυνας, θερίζονταν σα στάχυα. Αμέσως μετά κόβονταν τα ακάλυπτα κεφάλια. Η μανία των επιτιθέμενων ήταν μεθοδευμένη. Τα ξίφη τους έκοβαν ό,τι εξείχε. Χέρια, πόδια, κεφάλια είχαν γεμίσει κάθε άκρο του στενού δρόμου. Η ορδή των ηττημένων είχε αποκλειστεί από όλες τις πλευρές. Η φυγή από τον τόπο του μαρτυρίου ήταν αδύνατη. Προηγουμένως, στο στρατόπεδο, είχε επίτηδες αφεθεί μία ελεύθερη οδός διαφυγής στον εχθρό. Αυτή τη φορά όμως στο σχέδιο των Ελλήνων υπήρχε μόνο ο θάνατος».

Λουτρά αίματος, τσακισμένα κρανία, κομμένα πόδια και χέρια, εθνοφυλετικές εκκαθαρίσεις, μίσος που ξεχειλίζει σε κάθε πρόταση. Έτσι εννοεί το «λογοτεχνικό ταλέντο» ένα νεοναζιστικό ανθρωποειδές, που η μοναδική του σχέση με τα βιβλία είναι αυτή εδώ.


Το ενδιαφέρον του Κασιδιάρη επεκτείνεται όμως και στα ιστορικά θέματα. Διαβάστε ένα από τα φιλοχιτλερικά του άρθρα στη φυλλάδα «Χρυσή Αυγή», με τα οποία μας καλεί να αναλογιστούμε πόσο παραδεισένιος θα ήταν ο κόσμος μας αν στον πόλεμο κυριαρχούσε ο Χίτλερ:

Όλο το άρθρο, εδώ

Η ημερομηνία έκδοσης της φυλλάδας είναι 20 Απριλίου 2011 (ανήμερα των γενεθλίων του Αδόλφου) και ενώ η Χ.Α. εκπροσωπούνταν ήδη στο δημοτικό συμβούλιο της Αθήνα, και όχι του 1987 όπως θα ήθελε ο μεταμφιεσμένος σε πατριώτη Μιχαλολιάκος.

Εκτός από “street fighter”, «λογοτέχνης» και «ιστοριοδίφης», ο Ηλίας Κασιδιάρης έχει επίσης διατελέσει και μοντέλο για διαφημίσεις! Σε προηγούμενο post («Ο σιωνιστικός χαιρετισμός του υποψήφιου βουλευτή της Χρυσής Αυγής, Ηλία Κασιδιάρη») δημοσιεύσαμε ένα έξοχο διαφημιστικό που παρουσιάζει τον Κασιδιάρη να προωθεί την τελευταία λέξη της νεοναζιστικής μόδας με ιδεολογικά μπλουζάκια της αμερικανικής φίρμας “Resistance”.



ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΕΡΜΕΝΗΣ - Ο σατανιστής
ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ Β' ΑΘΗΝΩΝ


Η περίπτωση αυτού του μισάνθρωπου και αντικοινωνικού στοιχείου έγινε γνωστή μέσω του διαδικτύου, λόγω της συμμετοχής του στο σατανιστικό συγκρότημα black metal μουσικής με την ονομασία Naer Mataron.
Το ψευδώνυμο με το οποίο τον γνωρίζουν όλοι είναι «Καιάδας». Αν και ο Μιχαλολιάκος προσπαθεί να αποτάξει από πάνω του τη ρετσινιά του σατανιστή, λόγω των φιλοσατανιστικών ποιημάτων που έγραφε στη νεότητά του, φαίνεται ότι κάποιες παλιές αγάπες δεν κρύβονται, ιδίως μάλιστα όταν έχουν μεταξύ τους και κοινά ενδιαφέροντα. Ένα από αυτά και ο "Μεγάλος Θεός Πάνας", στον οποίο, όπως είδαμε και σε προηγούμενο άρθρο μας, πιστεύει με θρησκευτική ευλάβεια και ο Μιχαλολιάκος.

Τις αντιληπτικές του ικανότητες και το ταλέντο του στις ευφυείς κοινωνικοπολιτικές αναλύσεις, τα αποδεικνύει με μια του και μόνο φράση:

video

Εν ολίγοις, ο Γερμενής μας λέει ότι αν φύγουν όλοι οι μετανάστες υπάρχει περίπτωση να τον δούμε να πλένει τζάμια αυτοκινήτων στα φανάρια και να πουλάει χλαπάτσες στους πεζόδρομους.

Έτσι, με απόφαση του ίδιου του Μιχαλολιάκου ο Γιώργος Γερμενής ή «Καιάδας» διορίστηκε μέλος της κεντρικής επιτροπής της οργάνωσης στο 7ο συνέδριο. Οι δηλώσεις πίστης του φυρερίσκου καθ’ όλη την προεκλογική περίοδο στην «ελληνορθοδοξία» έδιναν και έπαιρναν σε μεγαλύτερη συχνότητα και από την παράθεση των απόψεών του για την οικονομία.
Για τον «Καιάδα» όμως η σχέση του με την «πίστη των Ελλήνων» είναι ξεκάθαρη. Ας δούμε τι δηλώνει σχετικά σε συνέντευξή του στο Rockap.gr (1/8/2009):

– Πιστεύετε ότι οι πολιτικές απόψεις έχουν θέση στο black metal;
Ας είμαστε ρεαλιστές. Τίποτε δεν μένει αγνό όταν “μολύνεται’’ από το ανθρώπινο μυαλό. Όπου και να κοιτάξεις πολιτικές απόψεις θα δεις ακόμα και αν ακούς Madonna, Elton John, Ministry, Napalm Death, Kreator ή Bob Marley. Ολοι οι παραπάνω στέλνουν πολιτικά μηνύματα μέσω της μουσικής τους. Το black metal είναι αντιχριστιανικό και παγανιστικό όσον αναφορά στην μουσική, και αναζητά την κατάργηση του χριστιανικού συστήματος και την δημιουργία ενός καινούργιου. O Euronymous (mayhem) έκανε πολιτική προπαγάνδα όπως και ο Varg. Η μουσική είναι η έκφραση κάθε άρρωστου ανθρώπινου μυαλού που θέλει να εκφράσει ό,τι μήνυμα θέλει. Αν κάποιος το σταματήσει αυτό οδηγούμαστε σε μία κατάσταση μη ομαλή, διότι σταματά το ανθρώπινο μυαλό και το σκλαβώνει. Μπορεί να μας λοβοτομήσουν κιόλας.

- Συμφωνείς με την ετικέτα του εθνικιστικού black metal;
Ποιος είμαι εγώ να κρίνω τους άλλους; Οποιοσδήποτε μπορεί να λέει την μουσική του όπως θέλει. Μόνο οι Έλληνες πιστεύουν αυτές τις ηλίθιες ταμπέλες, κανένας άλλος! Ποτέ δεν ήμασταν πολιτική μπάντα. Πάντα μας γοήτευαν το αντιχριστιανικό πνεύμα και η αρχαιότητα όπως το καταλαβαίνεις και από το όνομά μας.
[Πηγή: rockap.gr]

Ο θελγόμενος από το αντιχριστιανικό πνεύμα «Καιάδας», είχε πρωταγωνιστικό ρόλο στα προεκλογικά happenings της Χ.Α. των προηγούμενων μηνών. Για παράδειγμα εδώ τον βλέπουμε να καταθέτει στεφάνι ανήμερα της 25ης Μαρτίου, στο όνομα της οργάνωσης:


Ενώ σε άλλο βίντεο τον «απολαμβάνουμε» να μας μιλάει ως «υπεύθυνος ιδεολογίας του κινήματος», σε συγκέντρωση της Χ.Α. στο Κορωπί (19/4/2012):



ΣΠΥΡΟΣ ΓΕΡΜΕΝΗΣ - Ο πατέρας του «Καιάδα»
ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΚΕΦΑΛΗΝΙΑΣ


Πατέρας του «Καιάδα» είναι ο Σπυρίδων Γερμενής, υπάλληλος φύλαξης (επί το ελληνικότερο: μπράβος), που κατεβαίνει υποψήφιος στο νομό Κεφαλληνίας. Στο βίντεο που ακολουθεί τον βλέπουμε μετά από το κάψιμο του βιβλίου της ιστορίας, να αποκαλύπτει τις ..σιωνιστικές σκοτεινές δυνάμες:





ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΟΥΛΔΗΣ - Ο ανήλικος ηλικιωμένος
ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ Α' ΑΘΗΝΩΝ

Είναι ένα από τα ελάχιστα ιδρυτικά στελέχη που έχουν απομείνει στο πλευρό του Μιχαλολιάκου από τη δεκαετία του ’80.
65 χρονών σήμερα, σταθερό μέλος του πολιτικού συμβουλίου της Χ.Α., διατηρεί τη θέση του καθοδηγητή των νεότερων, δεύτερης και τρίτης γενιάς χρυσαυγιτών.
Άνθρωποι που γνωρίζουν πρόσωπα και καταστάσεις από τη μακρινή δεκαετία του ’80, κάνουν λόγο για έναν τραμπούκο και βίαιο εθνικοσοσιαλιστή, ο οποίος, αν και κατέχει ηγετική θέση στον σκληρό πυρήνα της οργάνωσης, φροντίζει επιμελώς να μην εκθέτει τον εαυτό του στα φώτα της δημοσιότητας.
Τα χρόνια όμως πέρασαν, οι καιροί επίσης άλλαξαν και η Χ.Α. έχει αποτάξει από πάνω της τη ρετσινιά της περιθωριακής συμμορίας με τις σβάστικες και τα μαχαίρια της δεκαετίας του ’80 και του ‘90 –μιλώντας πάντα για την «εθνοσωτήρια» εικόνα που πλασάρει σε μια μερίδα φοβισμένων μικροαστών.

Μέσα σε αυτό το κλίμα, φυσικό είναι ο Βουλδής και ο κάθε Βουλδής να ρετουσάρει τον λόγο του εμφανιζόμενος ως «αγανακτισμένος πολίτης με άποψη» και να δίνει συνεντεύξεις σε αστικές φυλλάδες.
Όπως η παρακάτω, που δόθηκε στο «Βήμα» στις 10/5/2011, παράλληλα με τη συγκέντρωση που ξεκινούσε στην οδό 3ης Σεπτεμβρίου με αφορμή τη δολοφονία του Μανώλη Καντάρη. Στη συνέντευξη αυτή, το παλιό στέλεχος της ναζιστικής φρουράς αναλύει τις γνωστές χρυσαυγίτικες θέσεις περί μεταναστών, χρεώνοντας την παραβατικότητα ανθρώπων διαφορετικής καταγωγής στη «βία που έχουν στο DNA τους»!
Σε άλλο σημείο, ωστόσο, παραδέχεται ότι, σύμφωνα με την ιδεολογία τους, οι χρυσαυγίτες «δεν είναι υποστηρικτές της μη-βίας».
Λίγη ώρα αργότερα, οι ελληνάριοι νοσταλγοί των ταγμάτων εφόδου, εκμεταλλευόμενοι την οργή από μια πρωτοφανή ανθρώπινη τραγωδία, θα εξαπέλυαν το φονικό τους κυνηγητό εναντίον οποιουδήποτε δεν ανταποκρινόταν στα «άρια πρότυπα» του Βουλδή και της παρέας του. Στα πλαίσια του «νόμιμου πολιτικού αγώνα» τους πάντα..






ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΓΚΛΕΤΣΟΣ - Ο «Τόλης88»*
ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ

Πρόκειται για τον συνονόματο μακρινό συγγενή του πρώην ηθοποιού και νυν δημάρχου Στυλίδας.
Σύμφωνα με δήλωση του ίδιου, είναι δραστήριο μέλος της Χ.Α. επί 18 ολόκληρα χρόνια.
Έγινε γνωστός κυρίως από τη συνεδρίαση της 10/4/2012 του δημοτικού συμβουλίου της Λαμίας, στην οποία μετέβη μαζί με πρωτοπαλίκαρά του για να μεταφέρει τις θέσεις της οργάνωσής του στο ζήτημα της ίδρυσης στρατοπέδων συγκέντρωσης για τους μετανάστες. Η ανοχή του προέδρου του δημοτικού συμβουλίου απέναντι στην παρέμβαση της Χ.Α. με το μανδύα του «ανησυχούντος πολίτη» προκάλεσε την αντίδραση αρκετών πολιτών από τον χώρο της αριστεράς. Αφού ο Γκλέτσος τοποθετήθηκε, αποχώρησε μαζί με τα παλικάρια του, ένα από τα οποία απηύθυνε ναζιστικό χαιρετισμό.
Βίντεο συνεδρίασης (ο ναζιστικός χαιρετισμός στο 7:25):



Σε συνέντευξή του στο σάιτ της εφημερίδας Πρώτο Θέμα, ο Γκλέτσος δηλώνει ότι ασχολείται με τα σαλιγκάρια και τις αγροτικές δουλειές και ότι επιθυμία του είναι η περιοχή του να αποκτήσει δική της καλλιέργεια σαλιγκαριών.

Εκτός από την ενασχόλησή του με τα συμπαθή ασπόνδυλα, ο υποψήφιος της Χ.Α. στον νομό Φθιώτιδας έχει και ένα άλλο χόμπι: τη μουσική. Πιο συγκεκριμένα είναι ο κιθαρίστας του νεοναζιστικού συγκροτήματος Hellenic Stompers που το 2007 κυκλοφόρησε το πρώτο του demo με τίτλο «Ο Δήμιος». Όπως μας πληροφορεί η ιστοσελίδα της νεολαίας της Χ.Α. σε σχετική παρουσίαση, ξεχωρίζουν τα κομμάτια «Ελληνικά SS» και “White Europe”.




Στο τεύχος 28 του περιοδικού «Αντεπίθεση» (Μάι.-Ιούν. 2007) έχουμε τη δυνατότητα να διαβάσουμε μια πιο αναλυτική παρουσίαση της εμφάνισης των Hellenic Stompers στα πλαίσια της συναυλίας του μετώπου νεολαίας της Χ.Α. «Rock για την πατρίδα» που έγινε στη Θεσσαλονίκη στις 13 Ιανουαρίου 2007.
Όπως μας ενημερώνει ο ανταποκριτής Χρήστος Ελλαδίτης:

«Ήταν η σειρά των Hellenic Stompers να ανέβουν στη σκηνή και να παρουσιάσουν τραγούδια από την πρώτη τους δουλειά, το demo με τίτλο «Δήμιος». Οι συναγωνιστές, με τον Siegfried να καλύπτει το κενό στα φωνητικά, έπαιξαν ένα επιθετικό και γρήγορο σετ και πραγματικά απογείωσαν τον κόσμο που αποδόθηκε σε pogo μέχρι τελικής πτώσης. Παίζοντας από κλασικό oi!, όπως το «Απόψε ήρθε η ώρα σας» και το «Skinheads Army», μέχρι και το «Ακέφαλος Καβαλάρης» (φόρος τιμής στον Άρη Βελουχιώτη), αλλά και πιο μελωδικά κομμάτια, όπως το «Ελληνικά SS» και «White Europe», απέδειξαν ότι δίκαια θεωρούνται η ανερχόμενη δύναμη της ελληνικής white power σκηνής».

Στο ίδιο άρθρο γίνεται ειδική αναφορά στον υποψήφιο βουλευτή Φθιώτιδας, το ενδυματολογικό look του οποίου προκάλεσε σχόλια ειρωνείας στους ημίγυμνους μεθυσμένους skinheads που χαίρονταν τη βραδιά με ζιγκ χάιλ και αγκωνιές:

«Με εξεζητημένη μουσική, αλλά και κομμωτική άποψη εμφανίστηκε επί σκηνής ο τραγουδιστής των Humanity Has Failed. Ομοίως και ο superstar της βραδιάς Τόλης88*, που ίσως και λόγω ημερών θύμιζε περισσότερο τη δυτική καρικατούρα του Αγίου Βασιλείου (Santa Claus). Φανατικοί οπαδοί εκδήλωσαν την αντίθεσή τους στο εν λόγω στυλ, με τη ρίψη αντικειμένων και κενών κυτίων ζύθου εντός του αγωνιστικού χώρου».

*Ο αριθμός 88 ως προσθήκη στο χαϊδευτικό του υποψήφιου βουλευτή της Χ.Α. συμβολίζει, για τους πιο μυημένους, το «Heil Hitler» τον χαιρετισμό του κάθε ναζιστόψυχου χρυσαυγίτη στον αιώνιο αρχηγό του (μιάς και το «H» είναι το 8ο γράμμα της αγγλικής αλφαβήτου).




ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΙΣΙΑΚΑΣ - Ο Μάστορας
ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΤΡΙΚΑΛΩΝ

Ο Γιώργος Μισιάκας, από τα παλιότερα στελέχη της οργάνωσης, είναι μόνιμος αρθρογράφος στην εφημερίδα της Χ.Α. με το ψευδώνυμο «Γιώργος Μάστορας».

Για πολλούς θεωρείται ο «Άλφρεντ Ρόζενμπεργκ» της Χ.Α. λόγω της εμμονής του στην ανάλυση ιδεολογικών θεμάτων.
Στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του ’90 υπήρξε ο επικεφαλής του μετώπου νεολαίας και υπέγραφε την ομώνυμη στήλη. Όντας φανατικός θαυμαστής του συγκροτήματος Manowar, μετονόμασε αργότερα τη στήλη του σε «Μυστικό του Ατσαλιού».
Μέσα από την αρθρογραφία του, ο Γιώργος Μισιάκας ή «Μάστορας» αποκαλύπτει τα «μυστικά» των πολύπλοκων ιδεολογικών μονοπατιών που ένας χρυσαυγίτης πρέπει να γνωρίζει για να μη χαθεί στο χάος των αντιφάσεων της ιδεολογίας του.

Στις 25/7/97 ο Μισιάκας, απευθυνόμενος προς όσους αντιστέκονται στην εξάπλωση της φασιστικής βίας, έγραψε τα εξής:

«Είναι καιρός να αντιληφθείτε ότι οι δρόμοι μάς ανήκουν πλέον ολοκληρωτικά, χωρίς κανένα ίχνος παραχώρησης. Μπορείτε να αλλάξετε μυαλά και να πορευθείτε στον δρόμο μας, τον δρόμο της Φύσης, της Δύναμης και της Ανθρώπινης Ιστορίας. Κάντε το, ειδάλλως εξαφανιστείτε από μπροστά μας γιατί ΕΜΕΙΣ, οι Δυνατοί, θα σας λιώσουμε σαν τα σκουλήκια».

Για να ακολουθήσει η προτροπή προς τους νεολαίους του:

«Τσακίστε με οποιοδήποτε τρόπο και μέσο, ό,τι κι αν χρειαστεί, τον κάθε βλάκα που θα τολμήσει να αμφισβητήσει εσάς και τις Ιδέες σας. Κάντε τους να μετανιώσουν για τις επιλογές τους...».

Αυτοθεωρούμενος ως γνήσιος εθνικοσοσιαλιστής, ο Μισιάκας δεν παραλείπει μέχρι σήμερα να καταλήγει τα κείμενα μίσους του με τη φράση «Ζήτω η Νίκη!». Είναι φυσικά η ελληνική εκδοχή του γερμανικού “Sieg Heil”...


Παράλληλα με την «ιδεολογική» του δράση, ο Μισιάκας ή «Μάστορας» συμμετέχει στο “hatecore” (σύμφωνα με τη σχετική ορολογία) συγκρότημα των Iron Youth. Πρόκειται για ένα γκρουπ που η «μουσική» του παραγωγή εναλλάσσεται μεταξύ ακατάπαυστου σφυροκοπήματος και γκαρίδων που εξυμνούν τον Χίτλερ, τη βία και το ρατσιστικό μίσος.


Αν είστε περίεργοι να πάρετε ένα δείγμα μουσικής γραφής που αναδύουν τα τραγούδια της «σιδηράς νεολαίας» του «Μάστορα», μπορείτε να επισκεφθείτε με δική σας ευθύνη τον παρακάτω σύνδεσμο:
http://hellenicnationalistmusic.blogspot.com/2011/07/iron-youth.html

Τέλος, θα ήταν άδικο να μην κάνουμε μνεία στη διατριβή του μεγαλοστελέχους της Χ.Α., ένα έργο-σταθμό στην επιστημονική καταγραφή της μουσικής ιστορίας. Είναι η «Ιστορία της white power μουσικής» που εξέδωσε τον Αύγουστο του 2003.

Τι πραγματεύεται αυτό το βιβλίο; Χωρίς σχόλια αντιγράφουμε από το οπισθόφυλλο:

Για πρώτη φορά όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά παγκοσμίως, ένα βιβλίο που περιγράφει αναλυτικά την ιστορία της White Power μουσικής σκηνής. Το Εθνικιστικό ροκ αποτελεί σήμερα έναν από τους μεγαλύτερους τροφοδότες των Εθνικιστικών και Εθνικοσοσιαλιστικών Κινημάτων σ' όλο τον Λευκό κόσμο τόσο σε επίπεδο νέων οπαδών όσο και οικονομικής ενίσχυσης.
Ποια είναι όμως αυτή η απαγορευμένη μουσική που ξυπνάει τα φυλετικά ένστικτα χιλιάδων Λευκών Νέων σ' όλο τον κόσμο και προκαλεί ποινικές διώξεις από το εβραιοκρατούμενο σύστημα;
Πώς ξεκίνησε και πώς εξελίχθηκε με την πάροδο του χρόνου το Εθνικιστικό ροκ;
Ποιες είναι οι βάσεις πάνω στις οποίες στηρίζεται ο ήχος του; "Oi!", "White Power Metal", "Hatecore", λέξεις μισητές για τους απατεώνες της μουσικής βιομηχανίας που ήρθε πλέον ο καιρός να γίνουν ευρύτερα γνωστές και στη χώρα μας.
Μια προσεγμένη έρευνα και μελέτη η οποία στοιχειοθετεί το περιεχόμενο αυτού του βιβλίου και θα σας οδηγήσει σ' έναν μουσικό κόσμο όπου το ξίφος και η ηλεκτρική κιθάρα ενώνουν τις δυνάμεις τους για τη Σωτηρία της Λευκής Φυλής.




ΑΡΤΕΜΗΣ ΜΑΤΣ ΜΑΤΘΑΙΟΠΟΥΛΟΣ - Ο πογκρομολάτρης
ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΣΕΡΡΩΝ

Δεν σταματούν όμως εδώ τα μουσικά «ταλέντα» του ελληνικού νεοναζιστικού κινήματος. Σειρά έχει η παρουσίαση του μέλους του πολιτικού συμβουλίου της Χ.Α., μουσικολόγου Αρτέμη Ματθαιόπουλου, που κατεβαίνει υποψήφιος στο νομό Σερρών.

Πιστεύουμε ότι οι φιλόμουσοι Σερραίοι θα τιμήσουν το ταλέντο του με την ψήφο τους, καθώς υπήρξε ο μπασίστας του θρυλικού θεσσαλονικιώτικου συγκροτήματος με τον αποκαλυπτικό τίτλο «Pogrom».


Σε συνέντευξή τους στον Νίκο Γερμανό του χρυσαυγίτικου «Resistance/Αντεπίθεση» (τεύχος 22, Μαρτ. 2005), οι Pogrom αυτοπαρουσιάζονται:

«Λοιπόν, το γκρουπ σχηματίστηκε το Δεκέμβριο του 2004 στη Θεσσαλονίκη και αποτελείται από τους: Τάσο – φωνητικά, Θοδωρή – κιθάρα, Αρτέμη – μπάσο και Κώστα – τύμπανα. Παρ’ όλα αυτά, σαν γνήσια ταλέντα που είμαστε (;!), στο τελευταίο μας live παίξαμε ένα κομμάτι με εντελώς διαφορετική σύνθεση και φυσικά θα επαναληφθεί κάτι παρόμοιο και στο μέλλον».

Γιατί δημιουργήθηκαν οι Pogrom; Μας απαντούν οι ίδιοι:

«Βασικά οι POGROM δημιουργήθηκαν για να προπαγανδίσουν μέσω της μουσικής, Αξίες και Ιδανικά του Αγωνα μας».

Στο ερώτημα αν για τον κ. Ματθαιόπουλο και τους υπόλοιπους μουζικάντηδες του συγκροτήματός του είναι πιο σημαντική μια συναυλία ή η πολιτική δράση, η απάντηση είναι ξεκάθαρη:

«Άσε τους κομπλεξικούς. Ας κάνουν βόλτες με το καλάμι τους σαν “rock stars” που είναι! Φυσικά μια πολιτική δράση είναι πιο σημαντική από μια απλή συναυλία. Για εμάς η μουσική αποτελεί ένα μέσο έκφρασης και όχι αυτοσκοπό. Οι μαχητές γεννιούνται και ωριμάζουν στους δρόμους και όχι στους τέσσερις τοίχους ενός στούντιο. Τα υπόλοιπα είναι δικαιολογίες. Τελεία και παύλα!».

Ποια είναι όμως η θεματολογία των τραγουδιών των Pogrom; Μια απλή βόλτα στο youtube αποδείχτηκε διαφωτιστική. Στο κομμάτι «Σε γειτονιές και δρόμους», το βορειοελλαδίτικο συγκρότημα ξεδιπλώνει το «γνήσιο ταλέντο» του και τραγουδάει:

«Νύχτα τρόμου, βία ρομαντική.
Νέοι επαναστάτες με δίψα για ζωή.
Στην καρδιά τους πάντα η γαλανόλευκη.
Τέλος θα δώσουν σε τούτη τη ντροπή
(…) ένας αγώνας απλά η αφορμή
ήρθε η ώρα για εκδίκηση σκληρή.
Πογκρόμ, πογκρόμ σ’ ολόκληρη την πόλη
όλοι κρυμμένοι στα χέρια μας οι δρόμοι.
Πογκρόμ, πογκρόμ ποτέ δεν θα ξεχάσω
τη φλόγα του μίσους ποτέ μου δε θα χάσω».

Δεδομένου ότι οι Pogrom δημιουργήθηκαν τον Δεκέμβριο του 2004, όπως πληροφορούμαστε από την παραπάνω συνέντευξη, είναι φανερό ότι την ονομασία του γκρουπ την εμπνεύστηκαν από το πογκρόμ που εξαπέλυσαν στις 4/9/2004 οι χρυσαυγίτες «φίλαθλοι» της «Γαλάζιας Στρατιάς» μαζί με άλλους ντοπαρισμένους ελληναράδες κατά των μεταναστών αλβανικής καταγωγής που βγήκαν να πανηγυρίσουν την ποδοσφαιρική νίκη της ομάδας τους έναντι της εθνικής Ελλάδας. Από τα ρατσιστικά και χουλιγκανικά αυτά χτυπήματα, τα οποία ενέπνευσαν τον υποψήφιο βουλευτή Αρτέμη Ματθαιόπουλο και την παρέα του, υπήρξε ένας νεκρός και εκατοντάδες τραυματίες.

Σε ένα άλλο σουξέ, το «Μίλα ελληνικά ή ψόφα» , οι χρυσαυγίτες των Pogrom θέτουν …ριζοσπαστικά το ζήτημα εκμάθησης της ελληνικής από τους μετανάστες:

«Έρχεστε στη χώρα μας, δεν έχετε δουλειά
πεινάτε σα ρεμάλια και τρώτε τα παιδιά.
Μιλάτε ρωσικά, μιλάτε αλβανικά
μα τώρα θα μιλήσετε σωστά τα, ελληνικά.
Μίλα ελληνικά ή ψόφα!
Τους βλέπω σε πλατείες, τους βλέπω σε βουνά
τους βλέπω και στη θάλασσα, βρωμίζουν τα νερά.
Μα τώρα θα μιλήσετε σωστά τα ελληνικά.
Μίλα ελληνικά ή ψόφα!».

Και επειδή «white power» συγκρότημα χωρίς hate song κατά του «αιώνιου Εβραίου» θα ήταν σαν ψηφοφόρος της Χ.Α. χωρίς κάλλο στον εγκέφαλο, οι Pogrom δεν θα μπορούσαν να μη βγάλουν ένα τραγούδι με την αυθεντική ποιότητα του «Άουσβιτς»:

«Γαμώ τον Βίζενταλ
γαμώ την Άννα Φρανκ
γαμιέται κι όλη η φυλή του Αβραάμ.
Τ’ αστέρι του Δαβίδ με κάνει να ξερνάω
αχ, το Άουσβιτς, πόσο το αγαπάω!
Ρε κωλοεβραίοι δεν θα σας αφήσω
στο τείχος των Δακρύων θα ‘ρθώ να κατουρήσω.
Juden Raus! Καίγομαι στο Άουσβιτς…»

Με αυτούς τους στίχους ομολογούμε πως μπερδευτήκαμε, διότι συνήθως οι νεοναζί αρνούνται φανατικά το ολοκαύτωμα, ενώ αυτοί οι κακόμοιροι το επιβεβαιώνουν. Τσουνάμι εν κρανίω η όλη υπόθεση..

Οι Pogrom δεν κρύβουν την πολιτική τους ένταξη. Ο επίλογος δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνείας για την ιδιότητα των μελών του γκρουπ ως μελών της Χ.Α.:

«Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε όσους μας έχουν υποστηρίξει στους λίγους έστω μήνες της ύπαρξής μας σαν POGROM και υποσχόμαστε από την πλευρά μας περισσότερους Αγώνες για το Αίμα, για την Τιμή, για την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ!».

Φυσικά δεν είναι το πρώτο ούτε το τελευταίο συγκρότημα ρατσιστικής μουσικής μίσους που εκκολάπτεται και σιγοντάρεται από τη νεοναζιστική οργάνωση.

Ελπίζουμε στις εκλογές της 6ης Μαΐου οι φαν-ψηφοφόροι του κ. Ματθαιόπουλου να στείλουν το στέλεχος της Χ.Α. «μια βόλτα στη Βουλή» για να μας χαρίσει στιγμές απόλαυσης παίζοντας το ομώνυμο κομμάτι με τα υπόλοιπα μέλη της μπάντας του.



ΘΕΜΙΣ ΣΚΟΡΔΕΛΗ - Η υστερική ξανθιά του Αγίου Παντελεήμονα
ΥΠΟΨΗΦΙΑ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ Α' ΑΘΗΝΩΝ


Αν και δεν προέρχεται από τον σκληρό χρυσαυγίτικο πυρήνα, η Θέμις Σκορδέλη έγινε γνωστή στο πανελλήνιο ως η «υστερική ξανθιά του αγίου Παντελεήμονα», κυρίως από τη συμμετοχή της σε τηλεοπτικά πάνελ. Κομβικό σημείο στο οποίο καθιερώθηκε ως «μαϊντανός» των καναλιών ήταν η επίθεση με γιαούρτια εναντίον του Αλέκου Αλαβάνου, παραμονές των δημοτικών εκλογών του 2010 (διαβάστε επίσης: «Οι χρυσαυγανακτισμένοι κάτοικοι του Αγίου Παντελεήμονα»). Συνήγορός της σε εκείνη την περίπτωση ανέλαβε ο βουλευτής του ΛάΟΣ Θάνος Πλεύρης.

Ως επάγγελμα δηλώνει τραπεζικός, αλλά στην πραγματικότητα ανήκει στους επαγγελματίες «αγανακτισμένους κατοίκους» που τα τελευταία χρόνια αναδύθηκαν μέσα από το καμίνι της περιοχής του αγίου Παντελεήμονα.
Η υστερική αυτή ρατσίστρια εκτός από τις συμμετοχές τις σε τραμπουκισμους κατά των μεταναστών, λαμβάνει μέρος και σε άλλες χρυσαυγίτικες "αγαθοεργίες", όπως για παράδειγμα στην εισβολή των Παναγιώταρου και Σία στην Παλαιά Βουλή (θα τη δείτε αριστερά να τραβάει βίντεο αποχωρώντας).

Η υποψήφια βουλευτής απασχόλησε πρόσφατα τη Δικαιοσύνη λόγω της πιθανής συμμετοχής της σε μαχαίρωμα Αφγανού πρόσφυγα. Πιο συγκεκριμένα, η Σκορδέλη και ένας 50χρονος κατηγορούνται για συνεργεία στην εγκληματική αυτή πράξη μετά από αναγνώρισή τους εκ μέρους των θυμάτων.

Η δίκη, στην οποία είναι κατηγορούμενος ένας 30χρονος, έφτασε παραμονές των εθνικών εκλογών να έχει αναβληθεί πέντε ολόκληρες φορές, είτε επειδή η τηλεοπτική σταρ επικαλούνταν «συμπτώματα μελαγχολίας με τάσεις αυτοκαταστροφής», είτε επειδή ο έτερος από τους τρεις της εγκληματικής παρέας έπαθε κολικό του νεφρού λόγω κρίσης άγχους…

Η φήμη της Σκορδέλη έφτασε μέχρι το βόρειο ημισφαίριο, όταν η.. κοινωνική της δράση προβλήθηκε από ντοκιμαντέρ της νορβηγικής τηλεόρασης. Στο βίντεο που ακολουθεί μπορείτε να παρακολουθήσετε μερικά στιγμιότυπα από τον ταραγμένο (ή απλά μισάνθρωπο) ψυχικό κόσμο της «αγανακτισμένης ξανθιάς» με το μηχανάκι.



Εδώ, άλλο ένα βίντεο-αφιέρωμα: Τηλεαστέρας της χρυσής αυγής κατηγορούμενη

Όλα αυτά τα πολύ ωραία στάθηκαν αρκούντως ικανοποιητικά, ώστε η Θέμις Σκορδέλη να τύχει της εκτίμησης των νεοναζί και να συμπεριληφθεί στα ψηφοδέλτια της Χ.Α. με προσωπική απόφαση του Μιχαλολιάκου.




ΕΛΕΝΗ ΖΑΡΟΥΛΙΑ - Η κυρία Αρχηγού
ΥΠΟΨΗΦΙΑ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ Β' ΑΘΗΝΩΝ


Όταν ο Μιχαλολιάκος με τα παλικάρια του αλώσει τη «μαρξιστική χούντα» των «εβραιομπολσεβίκων» εκ των έσω και ο αγκυλωτός σταυρός κυματίσει πάλι περήφανος και ελληνικός στην Ακρόπολη, η Ελένη Ζαρούλια δεν θα είναι μια όποια κι όποια, απ’ αυτές τις τυχάρπαστες της θολοκουλτούρας. Θα είναι η «πρώτη κυρία» της εθνικοσοσιαλιστικής Ελλάδας, η κυρία Αρχηγού.
Μέχρι τότε, η Μιχαλολιάκαινα αγωνίζεται σαν δούλα και κυρά για τον υπέρ ξεβρωμίσματος του τόπου αγώνα, τρέφοντας τον ανεπάγγελτο σύζυγό της με τα εισοδήματα από τα ακίνητά της στο υποβαθμισμένο κέντρο της Αθήνας. Μεταξύ αυτών και από το ξενοδοχείο του έρωτα “New Dream”, το οποίο, όταν η Ελλάδα ξαναγίνει ελληνική, θα πάψει να απασχολεί αλλοδαπούς και θα δώσει τις θέσεις εργασίας σε γνήσιους Έλληνες της «Χρυσής Αυγής».




Στην παρακάτω φωτογραφία βλέπουμε τον Σταύρο Καρεφυλλάκη και τον Στέλιο Βλαμάκη, υποψήφιους βουλευτές της Χ.Α. στην Κρήτη. Η φωτογραφία έκανε τον γύρο του διαδικτύου προκαλώντας ξεκαρδιστικά σχόλια για την αταλάντευτη προσκόλληση των εικονιζόμενων στα ιδεώδη της «άριας» φυλής, ακόμη και όταν πάνε στην παραλία. Ένα από τα πιο εύστοχα, ήταν το "ξεβράκωτος για την πατρίδα".




ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΡΕΦΥΛΛΑΚΗΣ - Ο νεοναζί της αμμουδιάς
ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ

Ο Σταύρος Καρεφυλλάκης, υποψήφιος νομού Ηρακλείου, ο οποίος στην παραπάνω φωτογραφία εικονίζεται με το χαριτωμένο κόκκινο μαγιό, έγινε ευρύτερα γνωστός μέσω του διαδικτύου όταν ταυτίστηκε από πολλούς με έναν απ’ τους μαχαιροβγάλτες της φασιστικής επίθεσης στις 2/2/2008.


Ο Καρεφυλλάκης, ως χρυσαυγίτης με γνήσιο ελληνικό πατριωτισμό (άλλωστε μόνο από αυτόν διαθέτουν οι αν-ήμουν-Γερμανός-και-μόνο-τότε-θα-ήμουνα-Ναζί της «Χρυσής Αυγής») δεν θα μπορούσε παρά να έχει σε περίοπτη θέση το δίτομο Μάιν Κάμπφ ("Ο ΑΓΩΝ ΜΟΥ") του «μεγάλου φιλέλληνα» Αδόλφου Χίτλερ.


Το αποκαλυπτικό στιγμιότυπο προέρχεται από την εκπομπή του Transit TV για τη φασιστική βία στην πόλη των Χανιών: www.youtube.com/watch?v=cI_atQY2kOg





ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ ΒΛΑΜΑΚΗΣ – Ο φούρναρης
ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΧΑΝΙΩΝ

Από τη λεβεντογέννα Κρήτη και συγκεκριμένα από το πρόπλασμα της ανώτερης λευκής φυλετικής κοινωνίας, της οποίας θα ηγείται η πεφωτισμένη ηγεσία της Χ.Α., προέρχεται και ένα ακόμα μπουμπούκι που φιλοδοξεί την είσοδό του στο κοινοβούλιο.
Είναι ο Στυλιανός Βλαμάκης, γνωστός από τις φωτογραφίες του στο ναζιστικό κολαστήριο του Νταχάου, όπου χαζοστέκεται αγνοώντας πόσο πιο χρήσιμος θα ήταν στην ανθρωπότητα αν αντί για φαιδρές χαιρετούρες και ζιγκ χάιλ έψηνε καρβέλια για αυτούς που πεινάνε.

Ας δούμε μερικές από αυτές τις φωτογραφίες με τον υποψήφιο βουλευτή, που φαντάζει σαν παιδί σε παιχνιδάδικο μέσα στο Νταχάου.






Αφού πόζαρε με χαρά και ευχαρίστηση στα κάγκελα, στους φούρνους και δίπλα σε μια αφίσα που γράφει «Χίτλερ: Η τελευταία μας ελπίδα», και αφού πήρε και την εκδίκησή του από κάποιο θύμα του ολοκαυτώματος για το κακό που του έκανε με την προ 80 χρόνων ύπαρξή του, ο υποψήφιος βουλευτής Στυλιανός Βλαμάκης ανέβασε τις φωτογραφίες αυτές στο facebook για να σπεύσει να τις σχολιάσει ο άλλος υποψήφιος βουλευτής, Σταύρος Καρεφυλλάκης:



Πέραν της γελοιότητάς του όμως, το άνοο αυτό ναζιστοειδές που διεκδικεί θέση στην ελληνική Βουλή ξέρει καλά ότι όσο διατηρείται η μνήμη των «ανύπαρκτων» νεκρών του «ανύπαρκτου» ολοκαυτώματος στα μυαλά των ανθρώπων, τόσο πιο δύσκολο θα είναι για αυτόν και τους ομοϊδεάτες του να επικρατήσουν.
Γι’ αυτό και όπως εύστοχα γράφτηκε: «Η ψήφος στη Χρυσή Αυγή δεν είναι ψήφος κατά του Μνημονίου. Είναι ψήφος ενάντια στη μνήμη».




________________

Όλο αυτό το τσίρκουλο, λοιπόν, αποτελεί τις επίλεκτες υποψηφιότητες της Χρυσής Αυγής. Τα αγαπημένα αυτά παιδιά του Μιχαλολιάκου ήδη άρχισαν να σιδερώνουν τα κοστούμια τους για την είσοδο στη Βουλή, όπου, με τη βοήθεια των ξεχωριστών χαρισμάτων που μόλις είδαμε, θα ..εκπροσωπήσουν τον ελληνικό λαό.
Θα μπορούσαμε να γράψουμε και για μερικούς άλλους ακόμη αστέρες, αλλά πιστεύουμε πως θα ήταν περιττό, μιας και αυτοί φτάνουν για να διαφανεί πλήρως η κατρακύλα που θα υποστεί το κοινοβουλευτικό τοπίο.
Καλό βόλι ευχόμεθα αύριο και καλές κωμωδίες από την 7η του μηνός.