Δευτέρα 5 Σεπτεμβρίου 2011
17 Νοέμβρη προκήρηξη για "Κοσκωτάδες".... Προβλέπουν τα αίτια της σημερινης οικονομικης κρισης ΠΡΙΝ 23 ΧΡΟΝΙΑ!!!
Είναι λίγο μεγάλο αλλά αξίζει μιλάει για τη σαπίλα των καπιταλιστών και τη βρομιά των τραπεζών , καθώς και τη συνενοχή του κράτους και της Δικαιοσύνης στο σάπιο σύστημα που καταπατά κάθε λαϊκό συμφέρον και ανάγκη για το όφελος των λίγων που μας πίνουν το αίμα.
Προκηρύξεις της 17 Νοέμβρη/1988-11-11 Για Κοσκωτά
< Προκηρύξεις της 17 Νοέμβρη
Επαναστατική Οργάνωση 17 ΝΟΕΜΒΡΗ
Αθήνα 11-11-88
ΚΛΕΦΤΟΚΟΤΑΔΕΣ, ΜΕΓΑΛΟΑΠΑΤΕΩΝΕΣ ΚΑΙ ΤΑΡΤΟΥΦΟΙ.
«Στη μεταπολεμική ελληνική κοινωνία, αλλά και στη σημερινή, το επίσημο κράτος έχει χαράξει σαν έμβλημα του -το σύνθημα-επιταγή του προς τους καπιταλιστές: κάντε απάτες, ληστεύετε τα χρήματα του λαού, φοροδιαφεύγετε, βγάζετε παράνομα συνάλλαγμα. Σ' αυτές τις δραστηριότητες ο πρώτος σας βοηθός, συνεργάτης, συμμέτοχος και συνένοχος είμαι εγώ, το κράτος. Έχω στήσει μια ιδανική φάμπρικα-χωνευτήρι απ' όπου απορροφούνται και περνάνε τα χρήματα του λαού και μετά από διάφορες πολύπλοκες μεταμορφώσεις και διαδικασίες καταλήγουν στις τσέπες σας και στις καταθέσεις σας στο εξωτερικό. Ο αυτόνομος οργανισμός που λέγεται Τράπεζα και το φορολογικό σύστημα μαζεύουν τα χρήματα και σας δίνουν δάνεια. Τα πάτε στο εξωτερικό με τις μεθόδους που ξέρετε και παράλληλα παρουσιάζετε πελώρια ελλείμματα στους ισολογισμούς. Σας ζητάμε πίσω τα χρέη. Δεν έχετε βέβαια και άρα δεν μπορούμε να τα βρούμε. Οπότε καλούμε τα κορόιδα που λέγονται εργαζόμενος λαός να τα αναπληρώσουν μέσω του αυτόνομου οργανισμού Τράπεζας, του άλλου αυτόνομου ΟΑΕ και του φορολογικού συστήματος».
17 ΝΟΕΜΒΡΗ Απρίλης 85, Προκήρυξη για τον Αγγελόπουλο
Μια απίστευτη θεατρική παράσταση με στοιχεία τόσο από Μολιέρο όσο κι από μοντέρνο χολυγουντιανό θρίλερ παρουσιάζεται προκλητικά στον ελληνικό λαό που δεν θάχε ανάγκη για να διασκεδάσει με το θρασύτατο φαρισαϊσμό, αν η πεποίθηση ότι είναι και πάλι το θύμα δεν του δημιουργούσε έντονα συναισθήματα οργής και αγανάκτησης, αν δεν αποκαλύπτονταν ανάγλυφα η κατάντια και η πλήρης εξαχρείωση όλων των θεσμών αυτής της κοινωνίας.
Απατεώνες καπιταλιστές και τραπεζίτες, προσωπικότητες της οικονομικής ζωής του τόπου, πουλημένοι βουλευτές, υπουργοί και πολιτικοί, ένα ένοχο και σε πλήρη ανυποληψία κοινοβούλιο, συνένοχοι διοικητές τραπεζών, μια ανύπαρκτη Δικαιοσύνη, με φαύλους συνένοχους δικαστές, ένας αναξιόπιστος Τύπος, συνένοχοι φαρισαίοι εκδότες μεγάλων δημοσιογραφικών συγκροτημάτων, τσαρλατάνοι δημοσιογράφοι Ταρτούφοι πάσης φύσης πρωταγωνιστούν σ' αυτήν τη συγκλονιστική παράσταση που παίζεται σε βάρος του ελληνικού λαού.
Ο γνωστός απατεώνας-Τραπεζίτης Κοσκωτάς αποκαλύφθηκε και παραπέμπεται στη δικαιοσύνη γιατί —λένε— υπεξαίρεσε 13 εκατομμύρια δολάρια και άλλα 17 στη συνέχεια. (Σκοπίμως αναφερόμαστε μόνο σ' αυτά τα κάπως πιο πιθανά ποσά, γιατί όσοι άλλοι μιλάνε για διαφορετικά ποσά, δεν είναι πιο αξιόπιστοι απ' τον Κοσκωτά.) Χρησιμοποίησε παράνομα τις καταθέσεις της Τράπεζας Κρήτης για να χρηματοδοτήσει άλλες ιδιωτικές επιχειρήσεις του. Ζητείται, λοιπόν, η κατάσχεση των περιουσιακών στοιχείων του, τόσο των μετοχών της Τράπεζας Κρήτης όσο και αυτών της «Γραμμής» και των υπόλοιπων προσωπικών περιουσιακών στοιχείων του. Ζητείται να απαγορευτεί η πώληση της Τράπεζας Κρήτης σε άλλους επιχειρηματίες, εκτός αν αυτοί αποδεχτούν να πληρώσουν όλα τα χρέη της Τράπεζας. Όλοι κατακεραυνώνουν το μεγαλοαπατεώνα, γεμάτοι ιερή αγανάκτηση για το σκάνδαλο, σαν να πρόκειται για το μοναδικό του είδους, σαν να μη γνώρισε αυτό το φρούτο η ελληνική πολιτεία, σαν να μη το έσπειρε, καλλιέργησε, έθρεψε η ίδια.
Αν πάμε όμως λίγα χρόνια πίσω και παραμείνουμε προς το παρόν στον τραπεζικό χώρο, θα δούμε ότι ένας άλλος τραπεζίτης, όχι τώρα χυδαίος πλαστογράφος, ψευτοδόκτορας σαν τον Κοσκωτά, αλλά ένας σοβαρός, δόκτορας πραγματικός και καθηγητής Πανεπιστημίου, ο κ. Ανδρεάδης, διοικητής και ιδιοκτήτης της Εμπορικής Τράπεζας μέχρι το 1975, είχε διαπράξει ανάλογες απάτες μ' αυτές του Κοσκωτά: χρηματοδοτούσε παράνομα τις ιδιωτικές του επιχειρήσεις, χρησιμοποιώντας τις καταθέσεις και το κεφάλαιο της Τράπεζας.
Διέπραξε επίσης κι άλλες κομπίνες με τα κεφάλαια των άλλων επιχειρήσεων του στην Τράπεζα με αποτέλεσμα να καρπωθεί μεγάλα ποσά και η Τράπεζα να παρουσιάζει ανοίγματα στους λογαριασμούς της. Γι' αυτό το λόγο η τότε δεξιά κυβέρνηση του Καραμανλή προχώρησε στην κρατικοποίηση της Εμπορικής Τράπεζας, αιτιολογώντας την με τις πάρα πάνω παρανομίες του Ανδρεάδη. Η τότε κυβέρνηση πλήρωνε κανονικά απ' το δημόσιο προϋπολογισμό τόσο τις ζημιές της Τράπεζας όσο και τις μετοχές του Ανδρεάδη. Ποιος λοιπόν πολιτικός φορέας, ποια διχαστική αρχή, ποιο έντυπο που σήμερα αυτολιβανίζεται ότι έχει αρχές και αγωνίζεται για κάθαρση ζήτησε να γίνει κατάσχεση των περιουσιακών στοιχείων του Ανδρεάδη, ή των μετοχών των άλλων επιχειρήσεων του, ζήτησε να κατασχεθούν οι μετοχές της Εμπορικής Τράπεζας χωρίς να του πληρωθούν, ώστε να επιστραφούν οι κλεψιές του και όχι να πληρωθούν απ' τον Ελληνικό λαό; Απολύτως κανένας. Έχουμε λοιπόν ένα το κρατούμενο, έναν επιστήμονα «Κοσκωτά» που ζει και βασιλεύει, χωρίς να ψελίσει κανείς λέξη, χωρίς να ενδιαφερθεί κανείς για κάθαρση.
Ας έρθουμε όμως σε μια πιο πρόσφατη περίοδο. Όλοι γνωρίζουμε το σκάνδαλο των προβληματικών. Μετά το 81, δεκάδες επιχειρήσεις βρέθηκαν με συνολικά χρέη 350 δισεκατομμύρια, ποσό που σε σημερινές δραχμές πλησιάζει το τρισεκατομμύριο. Το τεράστιο αυτό ποσό κατόρθωσαν να κλέψουν οι καπιταλιστές-ιδιοκτήτες τους, με μια σειρά από κλασικές απάτες, ανάλογες μ' αυτές του Κοσκωτά, κι ανάλογα με το είδος της επιχειρηματικής δραστηριότητας του καθένα. Κοινό στοιχείο όλων αυτών είναι το γεγονός ότι ενώ άφησαν τις επιχειρήσεις τους να βουλιάζουν φορτώνοντας τα χρέη τους στο κοινωνικό σύνολο, οι ίδιοι έκλεψαν και τσέπωσαν τα δάνεια διοχετεύοντας τα ή σε άλλες επιχειρήσεις τους, εδώ ή στο εξωτερικό, ή στις καταθέσεις τους στις ξένες τράπεζες. Σκαλιστήρης, Στράτος-Κατσάμπας της Πειραϊκής-Πατραικής, Τσάτσοι των Τσιμέντων Ηρακλής, Κιοσέογλου των Τσιμέντων Χαλκίδος, Φιξ, Αγγελόπουλοι της Χαλυβουργικής, Μποδοσάκης-Αθανασιάδης με τη Λάρκο-Πυρκάλ, είναι μόνο μερικά απ' τα πιο γνωστά ονόματα. Έχουμε λοιπόν μια δεύτερη ομάδα από «Κοσκωτάδες».
Σ' αυτό λοιπόν το τεράστιο σκάνδαλο των προβληματικών, το σκάνδαλο των σκανδάλων, της κλοπής απ' το λαό και τη χώρα, ενός περίπου τρισεκατομμυρίου από μια χούφτα απατεώνες μεγα-λοκαπιταλιστές, ποιος —εκτός απ' την 17Ν— πολιτικός φορέας, ποιος βουλευτής ποιο έντυπο ζήτησε αυτό που ζητάνε σήμερα για λόγους δήθεν κάθαρσης, την κατάσχεση των μετοχών και των περιουσιακών στοιχείων των ιδοχτητών τους.
Ποιος ζήτησε να εφαρμοστεί και στις προβληματικές που ξεπουλιούνται, αυτό που απαιτούν απ' τους Χιώνη και Αρφανή για την Τράπεζα Κρήτης, δηλαδή ν' αναλάβουν οι νέοι ιδιοχτήτες να πληρώσουν τα χρέη που πλήρωσε ο ελληνικός λαός; Ποιος ζήτησε να κατασχεθούν τα περιουσιακά στοιχεία π.χ. του Σκαλιστήρη;
Ας αποφασίσουν λοιπόν. Ή το μέτρο αυτό της κατάσχεσης είναι απαραίτητο και σωστό για την εξυγίανση και κάθαρση και τότε πρέπει να γενικευτεί και να εφαρμοστεί και στους άλλους «Κοσκωτάδες» των προβληματικών, ή ισχύει μόνο για τον Κοσκωτά οπότε δεν είναι ούτε κάθαρση ούτε εξυγίανση αλλά απλά εξόντωση του και πόλεμος ανάμεσα σε ανταγωνιστικά συμφέροντα ομίλων της άρχουσας τάξης.
Πότε κινήθηκε ενάντια σ' όλους αυτούς τους απατεώνες των προβληματικών η ανύπαρκτη Δικαιοσύνη με τους φαύλους δικαστές που ξέρουν μόνο ν' αθωώνουν το δολοφόνο Μελίστα, να δίνουν 11ήμερες προθεσμίες στον απατεώνα Κοσκωτά, ενώ δεν διστάζουν να κρατούν στη φυλακή επί ένα χρόνο τη Βογιατζή και το μωρό της; Τι έκανε ενάντια στον αρχιαπατεώνα Αγγελόπουλο της Χαλυβουργικής, τις απάτες του οποίου στιγμάτισε ακόμη και διεθνής επιτροπή του ΟΗΕ; Τι έκανε στην περίπτωση της παραπομπής των Τσάτσων, κι ενώ υπήρχε σωρεία αποδεικτικών στοιχείων για τις απάτες τους; Έκανε τ' αδύνατα δυνατά και πέτυχε το θαύμα να τους απαλλάξει. Για ποιους άτεγκτους δικαστές μας μιλάνε λοιπόν. Αν υπήρχε κάποιος θάχε παραιτηθεί προ πολλού. Γιατί δεν μπορεί να υπάρχει δικαστής καθαρός και αθώος, που να δικάζει ανερυθρίαστα οποιοδήποτε Έλληνα, όταν η Δικαιοσύνη δεν τόλμησε να παραπέμψει, να δικάσει και να καταδικάσει έστω και έναν απ' τους απατεώνες «Κοσκωτάδες» των προβληματικών που βούτηξαν συνολικά ένα τρισεκατομμύριο απ' τον ελληνικό λαό. Για τον ελληνικό λαό λοιπόν η Δικαιοσύνη είναι συνένοχη.
Οι καπιταλιστές-Κοσκωτάδες όμως των προβληματικών δεν θα μπορούσαν να τσεπώσουν τα δάνεια χωρίς την ενεργό συμμετοχή της πολιτικής εξουσίας, όπως σήμερα ο Κοσκωτάς δεν θα μπορούσε να κάνει τις απάτες του αν δεν υποστηρίζονταν απ' την πολιτική εξουσία του ΠΑΣΟΚ, αν δεν δανειοδοτούνταν απ' τις κρατικές τράπεζες και δεν κατέθεταν οι ΔΕΚΟ τα κεφάλαια τους στην Τράπεζα Κρήτης. Η πολιτική εξουσία της τετραετίας 77-81 (ίσως και προηγούμενων χρόνων) ήταν αυτή που διέτασσε τις διοικήσεις των κρατικών τραπεζών να δανειοδοτούν ανελλιπώς τις υπερχρεωμένες ήδη επιχειρήσεις γνωρίζοντας πολύ καλά ότι τα δάνεια πηγαίνουν στις ιδιωτικές καταθέσεις στο εξωτερικό, ότι δεν πρόκειται να επιστραφούν και θα ριχτούν στην πλάτη του ελληνικού λαού. Κι αυτή η πολιτική εξουσία ήταν αυτή της Ν.Δ. Μητσοτάκης, Έβερτ και σία ήταν τότε υπουργοί υπεύθυνοι για τους οικονομικούς τομείς, που ευθύνονται για τα σκάνδαλα των προβληματικών εξίσου με τους ίδιους, τους καπιταλιστές. Είναι ένοχοι και συνένοχοι αυτών των «Κοσκωτάδων» πούκλεψαν ένα τρις απ' τη χώρα. Αυτοί λοιπόν οι ένοχοι και συνένοχοι πούναι βουτηγμένοι μέχρι το λαιμό μέσα στο βούρκο της ληστείας, της απάτης και της διαφθοράς ζητάνε κάθαρση και εξυγίανση!!!
Ο σημερινός Κοσκωτάς λοιπόν δεν είναι κεραυνός εν αιθρία. Ο οικονομικός ουρανός της χώρας είναι γεμάτος Κοσκωτάδες. Όχι ερασιτέχνες κλεφτοκοτάδες που πιάνονται στα πράσα, αλλά επιστήμονες, επαγγελματίες απατεώνες που ξέρουν τη δουλειά τους. Αυτοί παραμένουν στις θέσεις τους, ζουν και βασιλεύουν, και ορισμένοι ούτε καν εντοπίζονται. Όλους αυτούς τους δημιούργησε, τους δημιουργεί και τους καλύπτει το ίδιο το κράτος, το καθεστώς, η πολιτική εξουσία, είτε Ν.Δ. είτε ΠΑΣΟΚ, το κοινοβούλιο, η Δικαιοσύνη, ο Τύπος. Ο σημερινός Κοσκωτάς ακολούθησε πιστά τις συμβουλές του κράτους, πορεύτηκε στην πλατιά λεωφόρο που του στρωσαν οι θεσμοί, μιμήθηκε απλά τους προηγούμενους συναδέλφους του.
Η πτώση του Κοσκωτά δεν είναι ούτε αποτέλεσμα της λειτουργίας της Δικαιοσύνης ή του κράτους (διοικήσεις τραπεζών) ή της ελευθερίας του τύπου. Η πτώση του ήρθε σαν συνέπεια απ' τη μια του γεγονότος ότι συγκέντρωσε πολύ γρήγορα στα χέρια του τεράστια δύναμη σε δυο στρατηγικούς χώρους —του Τύπου και της Τραπεζικής δραστηριότητας — αλλά κυρίως του γεγονότος ότι οι επανειλημμένοι λαθεμένοι χειρισμοί του, οι ερασιτεχνικές, διάτρητες και εξώφθαλμες απάτες του, που ούτε καν προσπάθησε να κρύψει, τον κατέστησαν επικίνδυνο για όλο το σύστημα και τους άλλους σοβαρούς «Κοσκωτάδες». Με αποτέλεσμα να συσπειρωθούν εναντίον του οι κύριες ομάδες της άρχουσας τάξης και να τον εγκαταλείψουν τα άγνωστα αφεντικά του, που τον στήριζαν με τα κεφάλαια τους στις τράπεζες των ΗΠΑ. Γιατί και οι απάτες είναι μια τέχνη, μια επιστήμη, που απαιτεί να κρατάς τα προσχήματα, να μην πιάνεσαι στα πράσα. Κι ο Κοσκωτάς φάνηκε τελείως ερασιτέχνης, με νοοτροπία κλεφτοκοτά σ' αυτόν τον τομέα. Τόπε στη Βουλή με την κυνική ειλικρίνεια που τον διακρίνει ο βαθύς γνώστης του ζητήματος Μητσοτάκης: «Στο εξωτερικό τρόμαξαν με τη χαμηλή ποιότητα της απάτης». Αυτοί λοιπόν οι επικίνδυνοι ερασιτέχνες, που με την ατζαμοσύνη τους προδίνουν το ακριβό μυστικό, την παράνομη τραπεζική χρηματοδότηση, πρέπει να απομακρύνονται πάραυτα.
Όσο για τον τύπο, είναι πασίγνωστο ότι αποκαλύπτει σκάνδαλα μόνον όταν οι διάφορες κυρίαρχες ομάδες της άρχουσας τάξης αποφασίζουν να τα ξεσκεπάσουν. Αυτές δίνουν τα απαραίτητα στοιχεία σε μερίδα του τύπου που παίζει πια το ρόλο του διεκπεραιωτή της υπόθεσης. Και με την ίδια ταχύτητα που τα αποκαλύπτουν με την ίδια τα κουκουλώνουν. Ποια π.χ. απ' τις δεκάδες καθημερινές εφημερίδες και ποιος απ' τους εκατοντάδες δημοσιογράφους, αποκάλυψε έστω και ένα στοιχείο απ' το φάκελο με τις απάτες που υπάρχει ενάντια στον πρώην πρόεδρο του ΣΕΒ και διευθύνοντα σύμβουλο των Τσιμέντων Τιτάν Παπαλεξόπουλο, σε δόξα της ελευθερίας του τύπου και του πλουραλισμού;
Ο τύπος θα δικαιούνταν να διεκδικεί τις δάφνες που σφετερίζεται σήμερα, αν είχε ξεκινήσει τον αγώνα των τελευταίων μηνών πριν δύο τρία χρόνια όταν πρωτοεμφανίστηκε ο Κοσκωτάς κι ενώ βοούσε ο τόπος εναντίον του. Αντίθετα όμως όλες οι εφημερίδες —πλην μιας που αγωνίστηκε χωρίς αποτέλεσμα και καταδικάστηκε— έκαναν την πάπια, σώπασαν και ξεσηκώθηκαν μόνο τους τελευταίους μήνες, όταν πια γνώριζαν ότι ο Κοσκωτάς ήταν μετέωρος, κι εγκαταλελειμένος απ' τους πάτρονές του. Και το πιο κωμικό είναι ότι ορισμένοι ταρτούφοι μεγαλοεκδότες κατακεραυνώνουν τον Κοσκωτά γιατί ήθελε, λέει, να κατασκευάσει ένα είδος λέσχης που θα κάνει επεμβάσεις στην πολιτική ζωή, όταν αυτοί οι ίδιοι αυτό ακριβώς κάνουν εδώ και δεκαετίες.
Ενώ λοιπόν οι ηγέτες της Ν.Δ. είναι υπεύθυνοι για τους επιστήμονες «Κοσκωτάδες» των προβληματικών που λήστεψαν ένα τρισεκατομμύριο απ τη χωρά, ένοχοι και συνένοχοι τους, οι σημερινοί ηγέτες, υπουργοί της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ είναι υπεύθυνοι, ένοχοι και συνένοχοι του Κοσκωτά. Αυτοί τον στήριξαν, τον κάλυψαν, τον χρηματοδότησαν, του επέτρεψαν με τις καταθέσεις των Δημόσιων οργανισμών και τις δανειοδοτήσεις των κρατικών τραπεζών να πραγματοποιεί τις παράνομες χρηματοδοτήσεις του και να καταληστεύει τον τόπο. Αυτοί τέλος ευθύνονται γιατί μια τόσο χονδροκομένη, προκλητική και εξώφθαλμη απάτη σε βάρος του λαού διάρκεσε τόσο πολύ, κι ενώ βοούσε η χώρα εδώ και τρία χρόνια. Έτσι λοιπόν σήμερα το σύνολο του πολιτικού κόσμου (Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ) είναι υπεύθυνο, ένοχο, συνένοχο για τους πάσης φύσης «Κοσκωτάδες» που λυμαίνονται τη χώρα και κατάκλεψαν πάνω από ένα τρις τα τελευταία χρόνια, απ' το κοινωνικό σύνολο.
Είναι συνένοχοι όμως και οι αριστεροί βουλευτές τόσο του ΚΚΕ όσο και των άλλων κομμάτων της αριστεράς. Γιατί πότε αυτοί οι κύριοι απαίτησαν κάτι ανάλογο μ' αυτό που ζητείται σήμερα για τον Κοσκωτά, για τους απατεώνες των προβληματικών: να κατασχεθούν οι μετοχές και τα περιουσιακά στοιχεία τους, να ζητηθεί απ' τους ενδεχόμενους αγοραστές τους να πληρώσουν τα χρέη τους που πλήρωσε ο ελληνικός λαός; Πότε κάλεσαν τους εργαζόμενους όχι στα λόγια, αλλά στην πράξη σε μία μαχητική δυναμική μαζική εκστρατεία οργανώνοντας ακόμη και καταλήψεις των εργοστασίων, για να απαιτήσουν τα πάρα πάνω, για να μπει ένας φραγμός στις απάτες και στη ληστεία της χώρας; Πότε έθεσαν το ζήτημα επιτακτικά στη Βουλή λέγοντας: Το θεωρούμε καθοριστικό κι ανυποχώρητο όρο κι αν δεν πραγματοποιηθούν τα πάρα πάνω δεν παίρνουμε ευθύνες κι αποχωρούμε; Μόνο τότε θάταν καθαροί, θάχαν ξεκαθαρίσει τη θέση τους, δεν θάχαν ευθύνες.
Δεν τόκαναν όμως και δεν είναι τυχαίο. Είναι το αντάλλαγμα για τα ψιχία και τα κόκαλα που τους ρίχνει το καθεστώς και ροκανίζουν τα ανώτερα κλιμάκια της γραφειοκρατίας των χρεοκοπημένων κομμάτων της αριστεράς. Είναι λοιπόν συνένοχοι και συνυπεύθυνοι. Ο βούρκος της διαφθοράς πούχει κατακλύσει τη Βουλή δεν τους άφησε αλάσπωτους.
Για ποια λοιπόν κοινοβουλευτική εξεταστική επιτροπή μας μιλάνε; για ποια κάθαρση κι εξυγίανση; Για να κάνεις κάθαρση είναι απαραίτητο νάσαι καθαρός ο ίδιος. Και καθαρός δεν είναι κανένας βουλευτής σήμερα. Η φράση «είναι όλοι τους πουλημένοι» για τους πολιτικούς και τους βουλευτές, ακούγεται σε κάθε γωνιά της χώρας. Το κοινοβούλιο λοιπόν για τον ελληνικό λαό είναι ένοχο και συνένοχο.
Αν μάλιστα προσθέσουμε τα τεράστια σκάνδαλα τα σχετικά με τις προμήθειες οπλισμού των Ενόπλων Δυνάμεων, στα οποία είναι μπλεγμένοι φαύλοι πολιτικοί, μεσάζοντες αλλά και στρατηγοί εν αποστρατεία και εν ενεργεία, όπως και η ηγεσία των Εν. Δυνάμεων, η εικόνα της διαφθοράς και σήψης ολοκληρώνεται. Δεν μένει τίποτε όρθιο.
Η γενικευμένη λοιπόν κρίση που μαστίζει την ελληνική κοινωνία όχι μόνο οξύνεται επικίνδυνα αλλά και γενικεύεται. Είναι κρίση πολιτική, οικονομική, πολιτιστική, κρίση αξιών. Σήμερα γίνεται και πολιτειακή, αφού καμιά απολύτως λύση εξυγίανσης και κάθαρσης δεν μπορεί να προέλθει μέσα απ' αυτό το καθεστώς. Ούτε το ένοχο κοινοβούλιο μπορεί να τη δώσει, ούτε η ανύπαρκτη και συνενοχή Δικαιοσύνη, ούτε οι εκλογές με ή χωρίς απλή αναλογική με αυτόν τον ένοχο πολιτικό κόσμο της χώρας. Είναι πια πολύ αργά. Γιατί οποιαδήποτε κάθαρση κι εξυγίανση πρέπει να συνοδεύεται αναγκαστικά απ' την ολική αλλαγή ολόκληρου του πολιτικού κόσμου, την ολική αλλαγή του δικαστικού σώματος, τη ριζική αλλαγή του νομικού καθεστώτος. Η λύση δεν μπορεί παρά νάναι καθαρά επαναστατική.
Η 17Ν είναι η μόνη πολιτική δύναμη που όχι μόνο υποστήριζε μια τέτια άποψη, αλλά που πρόβλεψε με το προφητικό της κείμενο για τον Αγγελόπουλο όχι μόνο τους μελλοντικούς Κοσκωτάδες αλλά και τη μετέπειτα πορεία της ελληνικής οικονομίας, το σημερινό ξεπούλημα της, την πτώση του βιοτικού επιπέδου, την πορεία προς τον μαρασμό. Λέγαμε τότε σχετικά με τους «Κοσκωτάδες» των προβληματικών: «Φτάνουμε λοιπόν στο συμπέρασμα ότι για να βγούμε απ' την κρίση δεν χρειάζονται απλά ριζικά μέτρα αναδιάρθρωσης αλλά καθαρά επαναστατικά μέτρα.
»Ο ίδιος ο οικονομικός ρεαλισμός για την αποφυγή της χρεοκοπίας και του μαρασμού, οδηγεί στα επαναστατικά μέτρα. Κι αυτό γιατί το κράτος σήμερα δεν μπορεί να βάλει φρένο στη ληστρική δραστηριότητα και τις απάτες της λματ, δεν μπορεί να τη δαμάσει, παρά μόνο με την κρατικοποίηση χωρίς αποζημίωση των προβληματικών επιχειρήσεων, το πέρασμα της κυριότητας της μειοψηφίας των μετοχών στο κράτος αφού όσα κεφάλαια έβγαλαν έξω παράνομα ξεπερνούν την αξία τους. Ακόμη πρέπει να κατάσχει τα περιουσιακά τους στοιχεία χωρίς αποζημίωση και να τους αποδοθούν μόνο όταν επιστρέφουν τα κλεμμένα κεφάλαια. Είναι η μόνη λύση πούναι σήμερα όχι μόνο κοινωνικά δίκαιη αλλά και οικονομικά απαραίτητη για να μπορέσουν ν' απελευθερωθούν κεφάλαια για επενδύσεις και αναδιάρθρωση, για ν' αποφύγουμε τη χρεοκοπία και οικονομική καταστροφή».
Τελειώνοντας θα προσθέσουμε ότι όλα όσα συμβαίνουν σήμερα δικαιώνουν πανηγυρικά την ένοπλη δραστηριότητα και τις επιλογές της 17Ν. Η επαναστατική λύση δεν μπορεί παρά να είναι το αποτέλεσμα μιας εξωκοινοβουλευτικής δραστηριότητας, τόσο ένοπλης βιαίας όσο και μαζικής αυτόνομης που θα βρίσκεται όμως έξω απ' τα πλαίσια των καθεστωτικών δυνάμεων. Αυτή τη λύση θα επιβάλλουν νέες υγιείς εξωκοινοβουλευτικές πολιτικές δυνάμεις που θα εκφράσουν τα συμφέροντα ενός πλατιού συνασπισμού λαϊκών τάξεων ενάντια στα συμφέροντα τόσο της λματ και του ιμπεριαλισμού όσο και του συνένοχου της πουλημένου πολιτικού κόσμου.
Προς αυτή την κατεύθυνση θα συνεχίσουμε ν' αγωνιζόμαστε μέχρι την τελική νίκη. Καλούμε όλους τους άλλους αγωνιστές κι ομάδες, τους εργαζόμενους, να κινητοποιηθούν εντείνοντας τη δραστηριότητα τους, ενάντια σ' αυτό το σάπιο και διεφθαρμένο καθεστώς των απατεώνων καπιταλιστών, των πουλημένων κι ένοχων πολιτικών και δικαστών, των κάθε φύσης συνενόχων ταρτούφων.
Αθήνα 11-11-88 Επαναστατική οργάνωση 17 ΝΟΕΜΒΡΗ
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου